Στο τέλος ακολούθησε λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας .
Ενώ ανήμερα της Εορτής λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Προφήτου Ηλιού στο Ξηρολίβαδο.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον εσπερινό:
«Καί ἐγένετο ρῆμα Κυρίου πρός Ἠλιού λέγον· Πορεύου ἐντεῦθεν κατ᾽ ἀνατολάς … καί κρύβηθι … καί ἔσται ἐξ τοῦ χειμάρρου πίεσαι ὕδωρ, καί τοῖς κόραξιν ἐντελοῦ¬μαι τοῦ διατρέφειν σε ἐκεῖ».Οἱ λόγοι αὐτοί ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη πού ἀκούσαμε, ἀδελφοί μου, προ-ηγουμένως στά ἀναγνώ¬σματα τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς αὐρια¬νῆς ἑορ¬τῆς δέν περιγράφουν μόνο ἕνα θαυ¬μα¬στό περιστατικό τῆς ζω¬ῆς τοῦ ἁγίου προφήτου Ἠλιού τοῦ Θε¬σβίτου, ἀλλά περιγράφουν ὁλό¬κλη¬ρη, θά λέγαμε, τή ζωή τοῦ με¬γάλου αὐτοῦ προφήτου καί ἐκλε¬κτοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ.
Διότι ὁλό¬κληρη ἡ ζωή τοῦ ἑορ¬ταζο¬μέ¬νου προ¬φήτου ἦταν ἕνας διαρκής διά¬λο¬γος μέ τόν Θεό. Ἦ¬ταν μία διαρ¬κής ὑπακοή στό θέ¬λημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἦταν καί μία διαρκής μέριμνα καί προστασία τοῦ Θεοῦ γιά τή ζωή τοῦ προ¬φή¬του του.
Οἱ λόγοι τοῦ Θεοῦ πού προα¬νέ¬φε¬ρα δέν ἦταν ἁπλῶς ὑποσχέσεις πρός τόν προφήτη Ἠλία. Ἦταν πραγ¬ματικότητα, γιατί ὁ Θεός ὄχι μόνο τόν προφύλαξε καί τόν ἔσω¬σε ἀπό τήν ὀργή καί τήν κακία τοῦ ἀσεβοῦς βασιλέως Ἀχαάβ καί τῆς συζύγου του Ἰεζάβελ, ἀλλά καί τόν διέ¬τρε¬φε μέ θαυμαστό τρόπο, ἐκπλη¬ρώ¬νοντας πάντοτε τήν ὑπό¬σχεσή του.
Καί ὅλα αὐτά τά θαυμαστά περι¬στα¬τικά τῆς ζωῆς τοῦ ἑορτα¬ζο¬μέ¬νου προφήτου δέν ἐξιστο¬ροῦνται στήν Παλαιά Διαθήκη καί δέν δια¬βάζονται στήν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπε¬ρινοῦ μόνο γιά νά μᾶς ἐντυ¬πω¬σιάσουν ἤ γιά νά μᾶς ἀπο¬δεί¬ξουν τή δύναμη τοῦ Θεοῦ. Πε¬ρι¬γράφονται καί ἀναγινώσκονται περισσότερο γιά νά μᾶς βοηθή¬σουν νά πιστεύσουμε στήν πρό¬νοια καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μεριμνᾶ γιά τά παιδιά του καί φροντίζει μέ κάθε τρόπο ὥστε νά μήν κινδυνεύσουν καί νά μήν στερηθοῦν τίποτε ἀπό ὅσα χρει¬άζονται στή ζωή τους.
Γιατί ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, δέν με¬ριμνοῦσε μόνο γιά τόν προφήτη Ἠλία οὔτε προστά¬τευε μόνο αὐτόν. Μεριμνᾶ καί προστατεύει καί τόν κάθε ἕνα ἀπό ἐμᾶς, γιατί κα¬νένας πατέρας δέν ἀφήνει ἀπρο¬στάτευτα τά παιδιά του καί κα¬νέ¬νας πατέ¬ρας δέν τά ἐγκαταλείπει στήν τύχη τους, ὅπως τό ὑπο¬σχέθηκε ἄλλω¬στε καί ὁ Χριστός στούς μαθητές του λέγο¬ντας: «Μή μεριμνᾶτε τῇ ψυ¬χῇ ὑμῶν τί φά¬γητε ἤ τί πίητε, μηδέ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύ¬σησθε … οἶδεν γάρ ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ οὐρά¬νι¬ος ὅτι χρῄ¬ζετε τούτων ἁπά¬ντων»,
Μεριμνᾶ ὅμως ἀκόμη περισσό¬τε¬ρο ὁ Θεός γιά ἐκείνους τούς ἀν¬θρώ¬πους πού εἶναι ὑπάκουοι στό θέλημά του. Γιά ἐκείνους πού βά¬ζουν πρῶτο ἀπό ὅλα καί πάνω ἀπό ὅλα τό θέλημά του. Φροντίζει καί προστατεύει ἐκείνους πού ἔχουν ὡς πρώτιστη μέριμνα τῆς ζωῆς τους πῶς θά τόν εὐαρεστήσουν ἐφαρμόζοντας τό θέλημά του καί ζώντας σύμφωνα μέ τίς ἐντο¬λές του. Φροντίζει καί προστα¬τεύει ἐκεί¬νους πού τόσο στήν καθημε¬ρινότητά τους ὅσο καί στίς στιγμές τῆς ζωῆς τους πού καλοῦ¬νται νά πάρουν μεγάλες καί σοβα¬ρές ἀπο¬φά¬σεις στή ζωή τους ἔχουν ὡς κρι¬τήριο καί γνώμονα τῶν ἐπι¬λο¬γῶν τους ὄχι αὐτό πού τούς φαί¬νεται ὅτι εἶναι πιό εὔκολο ἤ πιό συμ¬φέ¬ρον γιά τούς ἴδιους, οὔτε αὐτό πού θά τούς ἐξασφαλίσει ἄνεση, πλοῦ¬το ἤ δόξα, ἀλλά αὐτό πού εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, αὐτό πού ζητᾶ ὁ Θεός ἀπό αὐτούς.
Καί μεριμνᾶ καί φροντίζει γι᾽ αὐ¬τούς τούς ἀνθρώπους περισσότερο ὁ Θεός, διότι, ἀδελφοί μου, αὐτοί μέ τήν ὑπακοή τους καί μέ τόν ζῆ¬λο τους νά ἐφαρ¬μόσουν τίς ἐντο¬λές του ἀπο¬δεικνύουν ὅτι ἐμπι¬στεύ¬ονται τήν ἀγάπη καί τήν πα¬τρι¬κή μέριμνα τοῦ Θεοῦ. Ἀποδει¬κνύουν ὅτι ἰσχύει καί γι᾽αὐτούς ὁ λόγος τοῦ προφη¬τά¬νακτος Δαβίδ «ἐξελε¬ξάμην πα¬ραρ¬ριπτεῖσθαι ἐν τῷ οἴ¬κῳ τοῦ πα¬τρός μου ἤ οἰκεῖν με ἐν σκηνώ¬μασι ἁμαρτωλῶν». Προτιμῶ, δη¬λα¬δή, νά εἶμαι μαζί μέ τόν Θεό, ἔστω καί παραπεταμένος, παρά νά κατοικῶ σέ σπίτια ἁμαρ¬τω¬λῶν. Προτιμῶ νά ἀναθέτω τή μέ¬ριμνά μου γιά τή ζωή μου καί τίς ἀνά¬γκες της στά χέρια τοῦ Θεοῦ, πρός τόν ὁποῖο εἶμαι στα¬θε¬ρά προσα¬να¬τολισμένος καί προ¬σπα¬θῶ νά ζῶ σύμφωνα μέ τίς ἐντο¬λές του, παρά νά ἀγωνίζομαι νά διασφαλίσω τό παρόν καί τό μέλλον μου μακριά ἀπό τόν Θεό, χρησιμοποιώντας τρόπους καί με¬θόδους πού δέν εἶναι σύμ¬φωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νομίζοντας ὅτι ἔτσι μπορῶ νά ἐπιτύχω περισ¬σότερα.
Αὐτό εἶναι, ἀδελφοί μου, καί τό μήνυμα τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου προ¬φή¬του Ἠλιού καί γιά μᾶς πού τόν τιμοῦμε σήμερα. Ἄς βάλουμε ὡς προτεραιότητα νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἄς σπεύ¬δουμε μέ προθυμία νά ὑπακού¬ου¬με στίς ἐντολές του καί νά ἔχουμε τή βεβαιότητα ὅτι ἔτσι θά βρισκό¬μαστε πάντοτε κάτω ἀπό τή σκέπη καί τήν προστασία τῆς πατρικῆς του ἀγάπης. Καί ὄχι μόνο δέν θά μᾶς λείψει τίποτε, ἀλλά ὅσα ἔχου¬με ἀνάγκη «προστεθήσεται ἡμῖν».
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θ.Λειτουργία :
«Ἰδού μακαρίζομεν τούς ὑπομεί¬ναντας».Στούς μακαρισμούς τοῦ Κυρίου ἀπό τήν ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία του, ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος προσθέτει μέ τό σημερινό ἀπο¬στο¬λικό ἀνάγνωσμα, τό ὁποῖο ὅρισαν οἱ θεοφόροι Πατέρες νά διαβά¬ζεται κατά τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου προ¬φήτου Ἠλιού τοῦ Θεσβίτου, ἕναν ἀκόμη μακαρισμό. Καί αὐτός εἶναι ὁ μακαρισμός ἐκείνων πού ὑπομένουν, ἐκείνων πού μέ ὑπο¬μשּׁνή καί καρτερία ἀντι¬μ¬ετωπί¬ζουν ὅ,τι συμβαίνει στή ζωή τους.
«Ἰδού μακαρίζομεν τούς ὑπομεί¬να¬ντες», λέγει ὁ ἀδελφόθεος. Ποιά σχέση ὅμως ἔχει ὁ μακαρισμός αὐ¬τός τῆς ὑπομονῆς καί τῶν ὑπο¬με¬νόντων μέ τόν ἑορταζόμενο προ¬φήτη;
Οἱ προφῆτες, ἀδελφοί μου, καί ἀκόμη περισσότερο ὁ ἑορταζό¬με¬νος προφήτης Ἠλίας, εἶχαν ὡς ἀποστολή νά ἀποκαλύπτουν τό θέ¬λημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ στούς ἀν¬θρώπους. Ἦταν αὐτοί πού γινόταν ὁ ἀγωγός καί τό στό¬μα τοῦ Θεοῦ γιά νά μεταδοθεῖ τό σωτήριο μή¬νυ¬μά του στούς ἀν¬θρώ¬πους.
Ὅμως τό μήνυμα τοῦ Θεοῦ δέν ἦταν πάντοτε εὐχάριστο. Συχνά ἦταν καί ἐλεγ¬κτι-κό, ὅταν οἱ ἄν¬θρω¬ποι ἐγκατέ¬λει¬παν τόν νόμο τοῦ Θεοῦ καί πα¬ρα¬συρόταν στήν ἁμαρτία, τήν ἀνηθι¬κότητα καί τήν εἰδωλολα¬τρεία. Καί αὐτό δέν συνέ¬βαινε μόνο μέ τούς ἁ¬πλούς ἀν¬θρώπους, ἀλλά καί μέ τούς βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ, τοῦ περιου¬σίου λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Τότε ἦταν πού ὁ Θεός ἔστελνε τούς ἐκλεκτούς δούλους του, τούς προφῆτες, γιά νά μεταφέρουν τό μήνυμά του στούς ἀνθρώπους, γιά νά ἐλέγξουν τήν ἀπιστία καί τή σκληροκαρδία τους, γιά νά ἐλέγ¬ξουν τήν ἀνομία καί τήν ἀδικία, καί γιά νά τούς ὑπενθυμίσουν ὅτι πρέπει νά μετανοήσουν γιά νά μή βρεθοῦν ἀντιμέτωποι μέ τή δι-και¬ο¬σύνη τοῦ Θεοῦ.
Ἐπειδή ὅμως κανένας παραβάτης καί κα¬νένας ἁμαρτωλός δέν ἀνέ¬χεται τόν ἔλεγχο καί τήν κριτική, ἰδίως μάλιστα ὅταν βρίσκεται σέ ὑψηλή θέση καί εἶναι βασιλεύς καί νομίζει ὅτι εἶναι ἀλά¬νθαστος, οἱ προφῆτες πολ¬λές φορές εἰσέ¬πρα¬ξαν τήν ὀρ¬γή καί τήν κακία τῶν ἀνθρώπων καί τῶν ἀρχόντων, γιατί τόλμη¬σαν, ἐκτε¬λώ-ντας τή θεία ἐντολή, νά ἐλέγ¬ξουν τήν ἀνο¬μία καί τήν ἁμαρτία τους, μέ σκοπό νά τούς ἐπαναφέρουν στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ.
Καί εἶναι πολλές οἱ δοκιμασίες καί οἱ διωγμοί πού ὑπέμειναν οἱ προφῆτες καί ἰδίως ὁ ἑορταζό¬με¬νος σήμερα μέγας προφήτης Ἠλί¬ας, ἐπειδή ἐξήγγειλε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ στόν βασιλέα Ἀχαάβ. Ἐκεῖ¬νος ὅμως, ὅπως καί οἱ ἄλλοι προφῆτες, παρά τόν κίνδυνο πού διέτρεχε γιά τή ζωή του, ἐπέμενε στό νά μεταφέρει τόν λόγο καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καί ὑπέμεινε ὅ¬λες τίς κακουχίες πού αὐτό εἶχε ὡς συνέπεια, διότι πίστευε ὅτι ὅσα πάσχει καί ὅσα ὑπομένει εἶναι πρός χάριν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος τόν ἀξιώνει νά γίνεται φορέας τοῦ θε¬λήματός του, νά γίνεται ὁ δοῦλος του, ὁ ὁποῖος μεταφέρει τή φωνή του στούς ἀνθρώπους.
Γιατί ὅμως, ἀδελφοί μου, εἶναι τόσο σημαντική ἡ ὑπομονή, ὥστε νά μακαρίζει ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος «τούς ὑπομείναντας»;
Εἶναι σημαντική, γιατί συγκεφα¬λαι¬ώνει πολλές ἀρετές καί βοηθᾶ τόν ἄνθρωπο νά καλλιεργεῖ μέσα στήν ψυχή του καί ἄλλες.
Ὅποιος ὑπομένει τίς δοκιμασίες, τίς προσβολές, τίς ταλαιπωρίες, τούς πειρασμούς, δείχνει ὅτι ἔχει ταπείνωση καί πραότητα, ὥστε δέν ἐξοργίζεται, δέν ἀγανακτεῖ, δέν ἀντιδρᾶ, ἔστω καί ἄν ἄλλοι ἄν¬θρωποι γύρω του τόν παρα¬κι¬νοῦν πρός αὐτό ἤ τόν χλευάζουν, θεωρώντας τήν ὑπομονή του ἀφέ¬λεια καί ἀδυναμία.
Ὅποιος ἔχει ὑπομονή δείχνει ὅτι ἔχει ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, δεί¬χνει ὅτι πιστεύει ὅτι ὅλα βρίσκο¬νται στά χέρια τοῦ Θεοῦ, πού δέν θά τόν ἀφήσει «πειρασθῆναι ὑπέρ ὅ δύναται».
Ὅποιος ἔχει ἀκόμη ὑπομονή, αὐ¬τός αὐξάνει μέσα του τήν ἐλ¬πίδα καί καλλιεργεῖται πνευματικά, διό¬τι ὅπως γράφει καί ὁ ἀπόστο¬λος Παῦλος πρός τούς Ρωμαίους «ἡ θλῖψις ὑπομονήν κατεργάζεται, ἡ δέ ὑπομονή δοκιμήν, ἡ δέ δοκι¬μή ἐλπίδα, ἡ δέ ἐλπίς οὐ καται¬σχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκ¬κέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν».
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄς μιμη¬θοῦ¬με καί ἐμεῖς τήν ὑπομονή τοῦ ἑορταζομένου σήμερα προφήτου Ἠλιού τοῦ Θεσβίτου, καί ἄς ἀντι¬μ嬬τωπίζουμε καί τίς θλίψεις καί τίς δοκιμασίες καί τούς πειρα¬σμούς καί τά πάντα στή ζωή μας μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη στόν Θεό. Ἄς τά ἀντιμετωπίζουμε μέ καρ¬¬τερία καί ταπείνωση γιά νά ἀξιωθοῦμε, καλλιεργώντας τήν ψυ¬¬χή μας μέ τήν ὑπομονή, νά αἰ¬σθανθοῦμε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ νά πληροῖ τήν ψυχή μας καί νά γί¬νου¬με ἄξιοι τοῦ μακαρισμοῦ τῶν ὑπομενόντων.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Αναρτήσεις
