Η εορτή του Αγίου Παντελεήμονος στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας. Κουρά μοναχού και χειροτονία διακόνου. Πολυαρχιερατικό συλλείτουργο στην Παλαιά Μητρόπολη Βεροίας. (ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ).

Το διήμερο 26 και 27 Ιουλίου εορτάστηκε η ιερά μνήμη του Αγίου Παντελεήμονος.

Την Τρίτη το απόγευμα τελέστηκε πανηγυρικός εσπερινός στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά  χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σεβαστείας κ. Δημητρίου, συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Βίννιτσας κ. Συμεών, Περεγιασλάβ κ. Αλεξάνδρου, Καισαριανής κ. Δανιήλ, Νέας Κρήνης κ. Ιουστίνου και του επιχώριου Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμoνος. Συμπροσευχόμενος παρέστη ο Αρχιγραμματέας του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος Σαμαράς.

Στο τέλος της ακολουθίας τελέστηκε η μοναχική κουρά του δοκίμου μοναχού Διονυσίου Παπαεμμανουήλ από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.  Ο νέος μοναχός έλαβε  το όνομα Παντελεήμων.
Την Τετάρτη το πρωί τελέστηκε  Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Παλαιό Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας. Στον Όρθρο χοροστάστησε ο Σεβ.Μητροπολίτης Καισαριανής κ.Δανιήλ. Της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας προεξήρχε  ο εορτάζων Μητροπολίτης  Βεροίας,Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ενώ συλλειτούργησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες, Σεβαστείας κ. Δημήτριος, Βίννιτσας κ. Συμεών, Περεγιασλάβ κ.Αλέξανδρος, Λαρίσης κ. Ιγνάτιος, Καισαριανής κ.Δανιήλ, Τριπόλεως κ.Θεοφύλακτος, Κοζάνης, κ. Παύλος, Εδέσσης κ. Ιωήλ, Κίτρους κ. Γεώργιος. Συμπροσευχόμενος παρέστη ο Αρχιγραμματέας του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος Σαμαράς.
Επίσης τελέστηκε η εις διάκονο χειροτονία του μοναχού Παντελεήμονος Παπαεμμανουήλ, ο οποίος είναι αδελφός της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας. Ο νεοχειροτονηθέντας κατάγεται από την Αλεξάνδρεια Ημαθίας και είναι φοιτητής στο Τμήμα Φαρμακευτικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Να αναφερθέι ότι φέτος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, λόγω της πρόσφατης εκδημίας του κατα σάρκα αδελφού αυτού, μακαριστού Μητροπολίτου Σταυροπηγίου κυρού Αλεξάνδρου,  δεν δέχθηκε ευχές όπως συνήθως στο Επισκοπείο ή στο αρχονταρίκι της Ιερά Μονής Παναγίας Δοβρά.

 

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου κατά την μοναχική κουρά:

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ

«Ὅτε τήν εὐσέβειαν πάντων προ­έ­κρινας, … τότε σου τήν ἔνθεον αἴ­γλην δεδώρηται, … ὁ φωτοδότης … θείᾳ προγνώσει προειδώς σου».

Γεραίρει καί πανηγυρίζει αὔριο ἡ Ἐκκλησία μας τή σεβάσμιο μνήμη ἑνός ἀναργύρου καί θαυματουρ­γοῦ ἰατροῦ, τή μνήμη ἑνός μεγα­λο­μάρ­τυρος ἁγίου της, τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεή­μονος.

Καί ἐμεῖς τήν τιμοῦμε ἀπόψε, ἐδῶ στήν Ἱερά Μονή τῆς Πανα­γί­ας Δοβρᾶ, στόν ἱερό ναό ἑνός συγ­χρό­νου ἁγίου, ἑνός ἰατροῦ, ἑνός ἀναργύρου, ἑνός διακεκρι­μέ­νου χει­ρουργοῦ καί καθηγητοῦ τῆς ἰατρικῆς, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρ­χιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ, ἑνός ἁγίου πού ἡ ζωή καί ἡ ἐπί­γεια πορεία του ἔχει πολλές ὁμοι­ό­τητες καί ἀναλογίες μέ τή ζωή καί τήν πορεία τοῦ ἁγίου Παντε­λεήμονος. Διό­τι καί οἱ δύο ἦταν ἰατροί, διά­σημοι στήν ἐποχή τους. Ἰατρός τοῦ ρω­μαίου αὐτοκράτο­ρος ἦταν ὁ ἅγι­ος Παν­τελεήμων, ἐπιφανής καθη­γη­τής τῆς Χειρουρ­γι­κῆς ὁ ἅγιος Λου­κᾶς, καί μάλιστα σέ ἡμέρες δύσκολες ἀθεΐας γιά τήν πατρίδα του.

Καί ὅμως, ὅταν ὁ ἅγιος Λουκᾶς διαπίστωσε μέσα στή ψυχή του τήν κλήση τοῦ Θεοῦ, διαπίστωσε ὅτι μπορεῖ νά προσφέρει στήν Ἐκ­κλησία, τότε δέν δίστασε νά ἀπο­τολ­μήσει τό μεγάλο καί ὑψηλό βῆ­μα. Δέν δίστασε νά ἀκολουθήσει τήν τιμητική κλήση τοῦ Θεοῦ καί νά τόν διακονήσει στά πρόσωπα τῶν ἀδελφῶν του, καί ἰδίως τῶν «κοπιώντων καί πεφορτι­σμέ­νων», τῶν ἀσθενῶν καί πασχόντων, ὄχι μόνο ὡς ἰατρός ἀλλά καί ὡς κλη­ρι­κός.

Ἀσφαλῶς καί τήν ἐποχή ἐκείνη, τόσο τοῦ ἁγίου Λουκᾶ ὅσο καί τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος, θά βρέθη­καν πολλοί πού θά εἶπαν «τί κρίμα νά θυσιάζει τίς γνώσεις του, τήν ἐπιστήμη του, τή σταδιοδρομία του καί νά ἀφιερώνεται στόν Θεό!» Ὅσα ὅμως καί ἐάν εἰπώ­θη­καν, ὅσα καί ἄν ἄκουσαν, ὅσοι καί ἐάν προσπάθησαν νά τούς μετα­πεί­σουν, οἱ ἅγιοι ἔμει­ναν σταθεροί στήν ἐπιλογή τους, ἔμειναν ἀκλό­νητοι στήν ἐπιθυμία καί τήν κλή­ση πού εἶχε ἐμφυτεύσει ὁ Θεός στή ψυχή τους. Ποῦ βρίσκονται σήμε­ρα ὅλοι αὐτοί; Ποιός τούς ἐνθυμεῖ­ται ὅλους αὐτούς; ἐνῶ οἱ ἅγιοι μνη­μονεύονται καί τιμῶνται καί δοξάζονται ἀπό ἑκατομμύρια ἀν­θρώ­πους σέ ὅλη τή γῆ.

Ὅποιος μελετήσει τόν βίο τοῦ ἁγίου Λουκᾶ διαπιστώνει ὅτι ὁ ἅγιος Λουκᾶς εἶχε δύο ἅγιες Τρά­πε­ζες στίς ὁποῖες διακονοῦσε. Ἡ μία ἦταν τό ἱερό θυσιαστήριο, ἡ κατ᾽ ἐξοχήν ἁγία Τράπεζα, μέσω τῆς ὁποίας θεράπευε μέ τή χάρη τῆς ἱερωσύνης τούς ἀνθρώπους. Ἡ ἄλλη ἦταν ἡ χειρουργική τράπεζα, στήν ὁποία τούς θεράπευε διά τῆς ἐπιστήμης του. Διακονοῦσε καί στίς δύο, συνδυάζοντας τά χαρί­σμα­τα πού τοῦ εἶχε δώσει ὁ Θεός, τήν κατά κόσμον σοφία καί γνώση, τήν ἐπιστήμη δηλαδή τῆς Ἰατρι­κῆς, καί τήν κατά Θεόν σοφία καί τή χάρη τῆς ἱερωσύνης, γιατί καί οἱ δύο διακονίες εἶχαν τόν ἴδιο στόχο καί τόν ἴδιο σκοπό τή θερα­πεία καί τή σωτηρία τῶν ἀνθρώ­πων.

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὁ ἑορ­τα­ζό­μενος ἅγιος μεγαλομάρτυς Παν­τε­λεή­μων. Ἡ ἀγάπη του στόν Θεό τόν ἔκανε νά διακονεῖ τούς ἀν­θρώ­­πους μέσω τῆς ἰατρικῆς του ἐπι­στήμης καί νά θεραπεύει ὄχι μόνο τίς ἀσθένειες τοῦ σώματος ἀλλά καί τῶν ψυχῶν τους. Καί αὐτή ἡ ἀγάπη του στόν Θεό καί ἡ εὐσέβειά του ἦταν πού τόν ἔκανε νά διακριθεῖ καί νά διαπρέψει, για­τί τόν βοήθησε νά συνδυάσει τήν ἐπιστήμη μέ τή θεία χάρη.

Τοῦ χάρισε τήν «ἔνθεο αἴγλη», ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, λάμ­ψη, δηλαδή, καί λαμπρότητα πού εἶναι ἐσωτερική, ψυχική, πού εἶναι ἔκφραση τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καί δέν ἐπηρεάζεται ἀπό τίς ἐξω­τε­ρι­κές συνθῆκες καί κατα­στάσεις.

Καί τήν χάρισε ὁ Θεός στόν ἅγιο Παντελεήμονα, «θείᾳ προγνώσει προει­δώς»· τοῦ τήν χάρισε, γιατί τόν ἐπέλεξε ἀπό κοιλίας μητρός του· γιατί γνώριζε ὡς ἐτάζων τά κρύφια τῶν ἀν­θρώπων, ὅτι ὁ νεα­ρός ἰατρός τῆς Νι­κομηδείας, θά γι­νό­ταν «σκεῦος εὔ­χρηστον» στή δια­κονία του καί στή διακονία τῶν ἀνθρώπων, ὅπως καί συνέβη μέ τόν τιμώμενο ἅγιο.

Καί ἀπόψε ἔχουμε ἐνώπιόν μας, ἐνώ­πιον τοῦ ἱεροῦ βή­­ματος, ἕνα νέο ἄνθρωπο, ἕνα νέο παιδί, πού σπουδάζει τήν ἐπι­στήμη τῆς Φαρ­μα­­κευτικῆς μέ τόν πόθο νά δια­κο­νήσει τούς ἀνθρώ­πους, ὅπως ὁ ἅγιος Παντελεήμων, πού ἦταν καί αὐτός νέος, καί εἰ­κο­νίζεται πα­ντοῦ κρα­τώντας στό χέ­ρι του τά φάρμακα μέ τά ὁποῖα θε­ράπευε καί διακο­νοῦσε τούς ἀν­θρώπους. Ἔχει ὅμως συγχρόνως καί ἕνα μύχιο καί δυ­να­τό πόθο νά διακο­νήσει καί τόν Θεό, ὅπως καί ὁ ἑορ­ταζόμενος ἅγιος, καί εἶναι προορι­σμέ­νος γι᾽ αὐτό ἀπό κοι­λίας μη­τρός του. Καί τί ζη­τᾶ ὁ νέος αὐτός; Νά ἀφιερώσει τόν ἑαυτό του ὁλο­κληρωτικά στή δια­κονία τοῦ Θεοῦ. Νά ἀφιερώσει τόν ἑαυτό του ὁλο­κληρωτικά στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Διακονία ὅμως καί ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἔν­νοιες ἀφηρημέ­νες καί θεωρη­τικές. Εἶναι συγκε­κρι­μένες καί πρακτι­κές. Διακονία καί ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι διακο­νία καί ἀγάπη πρός τούς ἀνθρώ­πους.

Καί σύ, π. Παντελεῆμον, ἐνδυό­με­νος σήμερα τό τετιμημένο ράσο τοῦ ὀρθοδόξου κληρικοῦ, καταθέ­τεις τή διάθεσή σου καί τή θέλησή νά διακονήσεις τόν Θεό «ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς καρ­δίας σου». Ἡ διάθεση καί ἡ θέληση σου εἶναι αὐτή πού μετρᾶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Καί ὅ,τι προσ­φέ­ρεται στόν Θεό δέν χάνεται, παι­δί μου, ἀλλά ἀξιοποιεῖ­ται καί πολλαπλασιάζεται. Καί ἡ ἀγάπη σου πρός τούς ἀνθρώπους καί ἡ ἐπιστήμη σου καί οἱ γνώσεις σου καί ὅλα τά χαρίσματά σου πού ἑκουσίως τά καταθέτεις σήμερα ἐνώ­πιον τοῦ Θεοῦ, δέν μηδενίζο­νται, δέν ἀκυρώνονται, ἀλλά ἀνα­δει­κνύονται, γιατί στά χέρια τοῦ Θεοῦ γίνονται μέσα διακονίας τῶν ἀνθρώπων.

Καί ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐμπιστεύ­ε­ται τά χαρίσματά του στόν Θεό, τότε ὁ Θεός δείχνει τόν δρόμο τῆς ἀξιοποιήσεώς τους. Καί νά εἶσαι βέβαιος ὅτι θά δείξει καί σένα πῶς νά ἀξιοποιήσεις κατά τόν καλύ­τε­ρο καί πιό εὐάρεστο τρόπο ὅλα ὅσα ἐκεῖνος σοῦ ἔδωσε καί σύ φι­λό­πονα καλλιέργησες μέχρι σήμε­ρα καί αὔξησες, ἀλλά καί θά συνε­χί­σεις νά καλλιεργεῖς καί νά αὐξά­νεις μέ μεγαλύτερο ζῆλο καί ἀπο­φα­σιστικότητα ἀπό σήμερα, πού ἀρ­χίζεις μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ μία νέα ζωή.

Σ᾽ αὐτή τή νέα σου ζωή θέλησα νά σέ συνοδεύει τό ὄνομα καί ἡ χά­ρη τοῦ ἑορ­ταζομένου ἁγίου μεγα­λομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παν­τελεήμονος, για­­τί ἦταν νέος καί ἐκεῖνος, ὅπως καί σύ, καί ἰα­τρός καί γνώστης τῶν φαρμά­κων καί τῶν θεραπευτικῶν τους ἰδιο­τή­των, ὅπως καί σύ. Καί εὔ­χο­μαι πατρικά καί ὁλόθερμα ἡ δική του ζωή, ζωή ἀφοσιώσεως στόν Θεό καί διακονίας τῶν ἀνθρώπων· ζωή μαρτυρίας τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ καί πίστεως, νά ἀποτελεῖ ὑπόδειγ­μα ζωῆς καί γιά σένα, ὥστε νά ἀξιωθεῖς, διά τῶν πρε­σβειῶν του καί τῶν πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Λου­κᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερου­πό­λεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουρ­γοῦ, καί τῆς Κυρίας Θεο­τόκου, τῆς προστάτιδος καί ἐφό­ρου τῆς Μο­νῆς μας καί τῆς Μονῆς τῆς με­τα­νοίας σου ἀπό σήμερα, καί τῶν εὐχῶν τοῦ πνευματικοῦ σου πα­τρός π. Διονυσίου Ἀνθοπούλου, τοῦ καθη­γου­μένου καί τῆς ἀδελ­φότητός μας, ἀλλά καί τῶν γο­νέων καί τῶν ἀδελφῶν σου, νά προάγεσαι κα­θημερινά πνευμα­τι­κά πρός χα­ρά ὅλων ὅσων σέ ἀγα­ποῦμε, καί νά ἀξιωθεῖς καί τῆς «ἐνθέου αἴγλης», τῆς ὁποίας ἀξιώ­θηκε ὁ ἅγιος Παντελεήμων γιά νά δο­ξά­ζεται στόν οὐρανό καί νά τι­μᾶται στή γῆ ἀπό τή στρατευ­ομένη καί τή θριαμβεύουσα Ἐκκλησία.

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου κατά την ημέρα της εορτής (χειροτονία π. Παντελεήμονος εις διάκονο):

«Τῷ ἰατρῷ τῶν ψυχῶν στρατευ­σά­­μενος, ἰατρικῶς σεαυτόν ἐξε­παί­δευ­σας, καί θείᾳ χάριτι ἐν ἀμ­φοτέροις εὐδοκιμῶν, … τῶν ψυ­χῶν θεραπευτής ἀναδέδειξαι», ψάλ­­λει, ἀδελφοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα πρός τιμήν τοῦ ἑορ­τα­ζομένου ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος· πρός τιμήν ἑνός νεαροῦ γιατροῦ πού ἔγινε διάσημος γιά τήν ἐπι­στη­­­­μονική του ἐπάρκεια καί ἱκα­νότητα συγχρόνως ὅμως καί γιά τήν προσφορά του στούς ἀνθρώ­πους, γιά τήν ἀγάπη του πρός αὐ­τούς ἡ ὁποία ἀντανακλοῦσε τή με­γάλη ἀγάπη του πρός τόν Χρι­στό.

Καί ἦταν τόσο μεγάλη ἡ ἀγάπη του πού ἀποφάσισε νά προσφέρει τόν ἑαυτό του στόν Χριστό, νά στρα­τευθεῖ στή διακονία του, ἀδι­α­­­φορώντας γιά τή γνώμη τοῦ κό­σμου, ἀδιαφορώντας γιά τά σχό­λια τῶν ἀνθρώπων, ἀδιαφο­ρώ­­ν­τας καί γι᾽ αὐτή τήν ἴδια τή ζωή του.

Κάποιοι μπορεῖ νά σκέφθη­καν ὅτι ἡ ἀπόφασή του δέν ἦταν σω­στή· ὅτι θά μποροῦσε νά προσ­φέρει περισσότερα, ἐάν δέν στρα­τευ­όταν στήν ὑπηρεσία τοῦ Χρι­στοῦ· ὅτι θά μποροῦσε νά κερ­δίσει περισσότερα, ἐάν δέν δεσμευ­ό­ταν στή διακονία του. Ὅμως ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Παν­τε­­λεήμονος τούς διέ­ψευσε καί τούς διαψεύδει. Γιατί ἡ θεία χάρη πού τόν συνόδευε ὡς ἀνταπόδοση καί ἐπιβεβαίωση τῆς ἀφοσιώσεώς του στόν Χριστό καί τῆς στρα­τεύ­σεώς του στό ἔργο του εἶναι αὐτή πού τόν ἔκανε νά εὐδοκιμεῖ, ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, καί στά δύο, καί στή διακονία τοῦ Χρι­στοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας στήν ὁποία ἀφιέρωσε τόν ἑαυτό του, ἀλλά καί στή διακονία τῆς ἰατρι­κῆς ἐπιστήμης, διά τῆς ὁποίας συνέχισε νά θεραπεύει τούς ἀσθε­νεῖς καί τούς πάσχοντες.

Καί ἐάν αὐτό συνέβη μέ τόν ἅγιο Παντελεήμονα πρίν ἀπό 1700 πε­ρί­­που χρόνια, σήμερα ἕνας ἄλλος νέος, πού ἀπό χθές ἔλαβε μέ τή μοναχική του κουρά τό ὄνομα τοῦ ἁγίου, στρατεύεται «τῷ ἰατρῷ τῶν ψυχῶν», καθώς σέ λίγο θά λάβει διά τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ πανα­γίου καί τελεταρχικοῦ Πνεύματος τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης καί θά καταστεῖ διάκονος τοῦ Ὑψί­­στου.

Εἶναι ἕνας νέος μέ χαρίσματα, μέ ἄριστες σπουδές στή Φαρμακευ­τι­κή, ἕνα παιδί γιά τό ὁποῖο δικαίως καυχῶνται οἱ γονεῖς καί τά ἀδέλ­φιά του καί τό ὁποῖο ὑπῆρξε πάν­το­τε ἡ κα­τα­φυγή καί τό στήριγμα τῶν φί­λων του.

Ὅμως ὅλα αὐτά τά ἐξαι­ρετικά χα­ρίσματά σου, ἀγαπητέ Παντε­λεῆ­μον, παίρνουν ἀπό σή­με­ρα μία νέα διάσταση, μία νέα χάρη, μία νέα προοπτική. Παίρ­νουν τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού θά κατέλθει σέ λίγο γιά νά σέ ἁγιάσει καί νά σέ μετα­ποιήσει σέ διάκονό του. Παίρνουν τήν προοπτική τῆς προσφορᾶς καί τῆς διακονίας ὄχι μόνο λίγων ἀν­θρώπων, τῶν οἰκεί­ων σου καί τῶν φίλων σου, ἀλλά ὅλων τῶν ἀν­θρώ­πων, γιατί ὁ κληρικός δέν δια­κο­νεῖ καί δέν προσφέρει μόνο σέ κάποιους ἀλλά σέ ὅλους τούς ἀν­θρώ­πους. Παίρνουν μία νέα διά­στα­­ση, καί ἡ διάσταση αὐτή εἶναι θεία διάσταση, στήν ὁποία τά ἀν­θρώπινα χαρίσματα, ἡ γνώση, ἡ ἐπι­στήμη, οἱ ἱκανότητες, ἐνισχύ­ονται καί ἐξαγιάζονται μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἔτσι ἀπό σήμερα καί σύ δέν θά εἶσαι μόνο τό καμάρι καί ἡ ἀδυ­να­μία τῶν γονέων σου καί τῶν ἀδελ­φῶν σου οὔτε μόνο ἡ κατα­φυ­γή τῶν φίλων σου, ἀλλά θά εἶσαι κάτι πολύ ὑψη­λό­τερο, κάτι πολύ ἀνώτερο, πού ἴσως τώρα δέν μποροῦν ἀκόμη νά ἀντιληφθοῦν, ἀλλά θά τό δοῦν νά συμβαίνει καί νά πραγματοποιεῖ­ται. Γιατί ὄντως εἶναι πολύ ὑψηλότερο καί πολύ ἀνώτερο ἀπό ὁποιαδήποτε ἀνθρώ­πι­νη διά­κριση τό χάρισμα τῆς ἱε­ρω­σύνης. Εἶναι πολύ ὑψηλότερη καί πολύ σπουδαιότερη ἀπό ὁποι­α­δήποτε τιμή, ἡ τιμή τοῦ νά στρα­τεύεται κανείς στόν «ἰατρό τῶν ψυχῶν», τόν Χριστό, γιατί ἡ προσ­φο­ρά του στούς ἀνθρώπους δέν εἶναι μο­νοσήμαντη καί συμβατική, ἀλ­λά βαθειά καί οὐσιαστική.

Ἔτσι καί σύ ἀπό σήμερα δέν θά μελετᾶς μόνο πῶς νά θεραπεύεις μέ τήν ἐπιστήμη σου τίς σωμα­τι­κές ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων ἀλ­λά πῶς διά τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ νά συμβάλλεις στή θεραπεία καί τῶν ψυχῶν τους. Δέν θά στηρίζεις τούς οἰκείους σου καί τούς φίλους σου μόνο μέ τόν λόγο σου καί τό παράδειγμά σου ἀλλά θά στηρίζεις ὅλους ὅσους σέ πλη­σιά­ζουν ἤ ἔχουν ἀνάγκη καί μέ τή διακονία σου στήν Ἐκκλησία καί μέ τίς δεή­σεις σου ἐνώπιον τοῦ ἁγίου θυ­σιαστηρίου.

Ἔτσι θά ὠφελοῦνται πολύ περισ­σό­τερο ὅσοι θά προστρέχουν σέ σένα, γιατί ὁ Θεός θά ἀνταποδίδει σ᾽ αὐτούς τή δική σου προσφορά πρός Ἐκεῖνον, καθώς τά χαρί­σμα­τα πού σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός, ἐσύ τοῦ τά ἐπιστρέφεις ἀφιερώνοντας τόν ἑαυτό σου, τήν ὕπαρξή σου καί τή ζωή σου στή διακονία του.

Καί ἐάν σήμερα οἱ φίλοι σου, τούς ὁποίους προσωπικά ἤκουσα, καί οἱ ἄνθρωποι πού σέ γνωρίζουν ὁμολογοῦν ὅτι ἡ ἀφιέρωση στόν Θεό ἦταν αὐτό πού σοῦ ταίριαζε περισσότερο ἀπό ὁτιδήποτε ἄλλο, γιατί ἤσουν καί εἶσαι ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀγάπης, τῆς προσφορᾶς· ὁ ἄν­θρωπος ὁ ἀνεξίκακος, πού ποτέ δέν κρατᾶ κακία, πού πάντοτε θέ­λει νά βάλει ὅλους τούς ἀνθρώ­πους στήν ψυχή του καί σέ ὅλους νά προσφέρει, καί ὁμολογοῦν ὅτι μόνο ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος, σάν καί σένα, μπορεῖ νά ἀκολουθήσει ἀξίως τόν δρόμο τῆς ἱερωσύνης, γιά νά προσφέρει καί στόν Θεό καί στόν ἄνθρωπο. Αὐτή ἡ ὁμολογία προέρχεται ἀπό τή γῆ. Γιά σένα ὅμως μίλησε καί ὁ οὐρανός ἐπιβε­βαι­ώνοντας αὐτή τήν πραγματι­κό­τητα. Σέ σένα πλέον ἀπομένει μέ τή ζωή σου καί μέ τό ἔργο σου, νά τήν ἐπιβεβαιώνεις καθημερινά. Νά τήν ἐπιβεβαιώνεις μέ τή διακο­νία σου καί μέ τήν προσφορά σου στόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία, μέ τούς ἀνθρώπους πού θά ὁδηγήσεις στόν Θεό μέ τή ζωή σου καί μέ τήν ἱερωσύνη σου.

Ἔχε ὡς ὑπόδειγμα τῆς ζωῆς καί τῆς διακονίας σου τόν ἅγιο Παντε­λεή­μονα τόν ἰατρό, καί προσπά­θησε σέ ὅλη σου τή ζωή νά εἶσαι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος, ὅπως εἶσαι, ὥστε νά ἀναπαύονται κοντά σου οἱ ἄν­θρω­ποι καί νά δοξάζεται διά σοῦ τό ὄνο­μα τοῦ Θεοῦ, πού σέ ἀξιώνει νά λάβεις σήμερα τόν πρῶτο βα­θμό τῆς ἱερωσύνης, ἐκ­πληρώ­νο­ντας ἔτσι ἕναν πόθο καί μία ἐπιθυμία πού εἶχες στήν ψυχή σου ἀπό τά παιδικά σου χρόνια, καί τήν ὁποία καλλιέργη­σες μέ ζῆλο καί ἀγάπη, παράλληλα μέ τίς σπου­­δές σου καί τίς λοιπές ἀπα­σχολήσεις σου, καλλιέργησες φυ­λάσ­σοντας τόν ἑαυτό σου «ἁγνόν ἀπό τοῦ κόσμου», γιά αὐτή τή με­γάλη γιά σένα καί γιά τήν το­πική μας Ἐκκλησία ἡμέρα.

Αὐτόν τόν ἱερό ζῆλο τῆς ἀφοσιώ­σεως στόν Χριστό καί τῆς στρατεύ­σεώς σου στή διακονία του διατή­ρησέ τον καί αὔξησέ τον, θέτοντας τίς γνώσεις σου καί τά χαρίσματά σου στήν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας, καί εὔχομαι ὁ Θεός νά σέ ἀξιώσει νά εὐδοκιμήσεις ὡς διάκονός του χαροποιώντας καί ἐμᾶς πού σέ ἀγα­ποῦμε, τόν Ἐπίσκοπό σου, τόν πνευματικό σου πατέρα, π. Διονύ­σιο, τούς γονεῖς σου καί τούς ἀδελ­φούς σου κατά σάρκα καί κατά πνεῦμα, ἀλλά κυρίως τόν Θεό πού θά σοῦ προσφέρει σέ λίγο τή μεγάλη τιμή τοῦ πρώτου βα­θμοῦ τῆς ἱερωσύνης.

Εἴσελθε, π. Παντελεῆμον, εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων γιά νά λάβεις ἀπό τόν παντελεήμονα Θεό τό χά­ρισμα τῆς διακονίας διά τό ὁποῖο ἑτοιμάσθηκες ἐκ κοιλίας μητρός σου.

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ