Η Βασίλισσα στον Θρόνο Της

Η Βασίλισσα στον Θρόνο Της

.

.
Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.
Μέσα απ΄αυτές τις σελίδες που ακoλουθούν θέλω να μάθει όλος ο κόσμος για Τους Αγίους, τις Εκκλησιές και τα Μοναστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Μπορείτε να μου στείλετε την Ιστορία του Ναού σας ή του Μοναστηρίου σας όπως και κάποιου τοπικού Αγίου/ας της περιοχής σας nikolaos921@yahoo.gr

Ιερός Ναός Αγίων Πάντων Θεσσαλονίκης

Ιερός Ναός Αγίων Πάντων Θεσσαλονίκης
κάνετε κλικ στην φωτογραφία

Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος: Ενωμένοι θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες -Συνέντευξη Του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος» την Κυριακή 24/04/2016.

Δευτέρα, 25 Απριλίου, 2016



Ο Σεβασμιώτατος μιλάει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για όλα τα επίκαιρα θέματα, επισημαίνοντας ότι η διεθνής κοινότητα μπορεί να δώσει λύση στο προσφυγικό. Το πολυεπίπεδο κοινωνικό έργο που αναπτύσσει  η τοπική Εκκλησία, διευρύνοντας σε όλα τα πεδίο, τις πρωτοβουλίες που υλοποιούνται, αναλύει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, με αφορμή την ενημερωτική καμπάνια  του κινήματος «Καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε» για την προώθηση των τοπικών προϊόντων, όπου είναι πρόεδρος.
Με το βλέμμα στραμμένο στα τοπικά, αλλά και τα διεθνή θέματα, ο Σεβασμιώτατος υπογραμμίζει ότι n πρόσφατη επίσκεψη των τριών θρησκευτικών ηγετών στη Λέσβο, έχει ιδιαίτερη σημασία και στέλνει μηνύματα ειρήνης σε όλο τον κόσμο. Αναφερόμενος στο  προσφυγικό, ο επικεφαλής της τοπικής Εκκλησίας, υπογραμμίζει ότι είναι ζήτημα το οποίο εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να λυθεί μόνο από την Ελλάδα, αλλά από τη διεθνή κοινότητα. Ο ίδιος υπογραμμίζει παράλληλα ότι οι κάτοικοι της περιοχής μας και ο ελληνικός λαός στο σύνολό του, αγκάλιασαν με αλληλέγγυα διάθεση ιούς πρόσφυγες ενώ δεν παραλείπει να υπογραμμίσει τον ενοποιό ρόλο της Εκκλησίας. Ερωτηθείς, τέλος, για την επένδυση στις Νηές, ο κ.Ιγνάτιος εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο στόχος θα γίνει πραγματικότητα στο μέλλον, με στόχο να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να καταστεί η περιοχή μας μακροπρόθεσμα, μοντέλο ανάπτυξης.

   
     • Διευρύνεται το κοινωνικό έργο της τοπικής Εκκλησίας μέσω της συμμετοχής στο κίνημα «Καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε»; Η τοπική Εκκλησία γίνεται μπροστάρης στην προώθηση των τοπικών προϊόντων;

«Αυτό προέκυψε οπό το ότι προσκλήθηκα ως Επίσκοπος της τοπικής Εκκλησίας να προεδρεύω της συντονιστικής επιτροπής» Αυτό έγινε με ομόφωνη απόφαση όλων των φορέων που συγκροτούν το κίνημα πολιτών, το οποίο είναι απόλυτα ανιδιοτελές, δεν έχει καθόλου οικονομική διαχείριση, οι πάντες μετέχουν εθελοντικά και ό,τι προκύπτει, προκύπτει μόνο από προσφορές» Αρα θεωρήθηκε ότι ο Επίσκοπος μπορούσε να διαδραματίσει τον ενοποιό ρόλο, προκειμένου να υπάρξει και αποτελεσματικότητα και νομίζω ότι το χρονικό διάστημα που έχουμε διανύσει το έχει αποδείξει αυτό, ότι το κάναμε κατορθωτό χάρη σε όλους, όμως, τους φορείς, διότι εγώ απλώς προσπάθησα να συντονίσω και να είμαι παρών σε κάθε συνεδρίαση και σε κάθε δράση».


   
     •  Βλέπετε να αλλάζει κάτι μετά την επίσκεψη τριών θρησκευτικών ηγετών στη Λέσβο, με φόντο το προσφυγικό;



«Αυτό δεν μπορούμε να το εκτιμήσουμε άμεσα» Σίγουρα πάντως, σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι υπάρχει στην Ελλάδα πρόβλημα, ότι ξεπερνάει το όρια της Ελλάδας, κι ότι τρεις θρησκευτικοί χριστιανοί ηγέτες έδωσαν το «παρών» για να πουν ένα ευχαριστώ στον ελληνικό λαό, να πουν στους πρόσφυγες ότι είμαστε εδώ, να κινητοποιήσουν τις διεθνείς δυνάμεις και κυρίως τους ηγέτες, να πάρουν τις σωστές αποφάσεις στους χώρους του πολέμου και στις χώρες που γίνονται, δυστυχώς, αφορμή τα γεγονότα να φεύγουν οι άνθρωποι».

   

   
     • Η τοπική κοινωνία, οι κάτοικοι της περιοχής μας, αντιμετωπίζουν με τη δέουσα ευαισθησία τους πρόσφυγες;


«Νομίζω οτι αυτό είναι αυταπόδεικτο σε όλη την Ελλάδα, Όχι μόνο τοπικά. Τοπικά απλώς να σας αναφέρω ότι ο «Εσταυρωμένος» που αποτελεί για μάς τη ναυαρχίδα της προσπάθειας μας με τη «Διακονία», στέλνει αυτή τη στιγμή ρουχισμό και είδη ανάγκης οε όλα τα μέρη της Ελλάδας, ακόμη και στο εξωτερικό όταν χρειάζεται Νομίζω ότι ο Ελληνικός λαός συνειδητοποίησε ότι πρέπει να συμπαρασταθεί στους ανθρώπους. Βεβαίως, υπάρχουν πάντοτε οι ανησυχίες για το μέλλον και για τα γεγονότα. Αυτό το θεωρώ απόλυτα ανθρώπινο και κατανοητό, νομίζω όμως ότι ξεπερνιούνται μπροστά στην αγάπη που πρέπει να δείξουμε και στη συμπόνια και τπ συμπαράσταση οε κάθε άνθρωπο που προσεγγίζει τον τόπο μας και πιστεύω ότι θα ομαλοποιηθούν σύντομα οι καταστάσεις, Οι πρόσφυγες ούτως ή άλλως δεν θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα, συνεχώς αναζητούν τρόπους για να προχωρήσουν σε άλλες χώρες και μακάρι κάποιο στιγμή να δοθούν οι δυνατότητες να επιστρέφουν και στην πατρίδα τους»,

      

   
     • Που βρίσκεται η λύση στο προσφυγικό ζήτημα, στην αξιοποίηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας, στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες ή κάπου ενδιάμεσα;


«Νομίζω ότι τα περί Εκκλησιαστικής περιουσίας είναι ένας μύθος ο οποίος δεν ισχύει, δεν υφίσταται, η Εκκλησία της Ελλάδος έχει υποστεί και αυτή τις συνέπειες της κρίσεως, άρα σε αυτό τον τομέα δεν πρόκειται και δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει κάτι. Από εκεί και πέρα νομίζω ότι η λύση είναι μόνο να δοθούν λύσεις στους τόπους από όπου προέρχονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες» Δεν είναι δυνατό μια Ελλάδα να αντιμετωπίσει αυτό το ρεύμα και δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα. Αρα νομίζω ότι η λύση θα δοθεί από τπ διεθνή κοινότητα και μόνο αυτή είναι ικανή να τη δώσει».

   
     • Τα φλέγοντα θέματα του συμφώνου συμβίωσης και της καύσης των νεκρών, για τα οποία πολύς λόγος έγινε, περνούν σε δεύτερη μοίρα καθώς όλα τα βλέμματα στρέφονται πλέον στους πρόσφυγες;

«Ή Εκκλησία παίρνει τις δικές της αποφάσεις, κρατάει αυτό που είναι η πίστη μας, αυτό που λέει η παράδοσή μας, είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι στο πως θα αντιμετωπίσουμε αυτές τις καταστάσεις, εμείς θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον οικογενειακό δεσμό όπως τον ξέρουμε, που είναι η ένωση άνδρα και γυναίκας, θα στηρίζουμε τις οικογένειες, θα κάνουμε αυτό που μας επιτάσσει η πίστη μας και η δογματική και η παράδοσή μας και ο καθένας, βέβαια, είναι ελεύθερος κατόπιν, να επιλέγει τι θέλει για τον εαυτό του».

    

 
     •  Φωνές αμφισβήτησης ακούγονται με αφορμή το διάλογο της Μητρόπολης Δημητριάδος με τις Εκκλησίες ανά τον κόσμο, ενώ εκφράζονται, παράλληλα, φόβοι από μερίδα της τοπικής κοινωνίας, για θρησκευτική «παγκοσμιοποίηση»« Ποια είναι η θέση σας πάνω στο συγκεκριμένο θέμα;


«Καταρχήν πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι μια πολύ μικρή μειονότητα των ανθρώπων, οι οποίοι δυστυχώς έχουν απλώς παρασυρθεί από ένα φοβικό σύνδρομο, ως εάν να μην ξέρουμε ποιοι είμαστε και τι είμαστε. Όταν η Ορθοδοξία είναι η μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική εκκλησία και ξέρει την αλήθεια της, δεν φοβάται κανένα διάλογο και ίσα-ίσα μέσα από τους διαλόγους, και μέσο από τις γέφυρες που χτίζουμε, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις οι άνθρωποι να επιστρέφουν και να γνωρίσουν την αλήθεια. Εμείς έτσι θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε, αυτή είναι η αποστολή, εξάλλου, της Ορθοδοξίας, Πάντοτε έχει διανύσει την ιστορική της διαδρομή εν διαλόγω και δεν νομίζω ότι αυτό σχετίζεται με οποιαδήποτε παγκοσμιοποίηση, αλλά με αυτό που αποτελεί την πεμπτουσία της πίστεώς μας, ότι την αλήθεια θα την φέρουμε σε κάθε άνθρωπο, σε όλα τα πέρατα της. Εξάλλου αυτή είναι η ιεραποστολή της Εκκλησίας μας. Εμείς λοιπόν θα συνεχίσουμε να διακονούμε τη συνάντηση και το διάλογο και όντως η πόλη του Βόλου σήμερα είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο, ακριβώς γιατί είναι ένας χώρος όπου οι άνθρωποι συναντώνται, ελεύθερα διαλέγονται και νομίζω ότι η Ορθοδοξία δίνει το δικό της μήνυμα σε όλους»,

  • Η επένδυση στις Νηές, υπέρ της οποίας έχετε συμπαραταχθεί, παραμένει ακόμη σχέδια επί χάρτου, Ποια είναι η θέση της Μητρόπολης Δημητριάδος πάνω στο συγκεκριμένο θέμα; Υπάρχουν πρωτοβουλίες που ενδεχομένως αναπτύσσονται προς την κατεύθυνση της υλοποίησης του στόχου;

«Αυτό που είναι καλό και θεμιτό, είναι ότι οι επενδυτές παραμένουν, έχουν ακολουθήσει κατά γράμμα τα συμπεφωνημένα μέχρι σήμερα και ελπίζω επιτέλους και στην Ελλάδα να αντιληφθούν όλοι, ότι αν έχουμε κάτι ανάγκη και ιδιαίτερα στη Μαγνησία, είναι να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις υποδοχής ανθρώπων, θεωρώ ότι είναι μια περίοδος που εφόσον οι καταστάσεις, κατά κάποιον τρόπο, ηρεμήσουν, θα έχουμε τη χαρά να δούμε και αυτό το έργο να υλοποιείται, πάντοτε χάριν του κοινωνικού συνόλου και πάντοτε με αποτέλεσμα, για να παρέχουμε περισσότερο κοινωνικό έργο στην περιοχή μας».

   

     • Ενας από τους στόχους της τοπικής Εκκλησίας είναι, άραγε, η κάλυψη θέσεων εργασίας μέσω της παραπάνω επένδυσης, σε εποχές υψηλών ποσοστών ανεργίας;


«Αυτό ήταν από την πρώτη στιγμή δεδομένο. Όταν μιλάμε για μια επένδυση των 300 εκατομμυρίων ευρώ, αμέσως δημιουργεί προϋποθέσεις για 500 και πλέον θέσεις εργασίας και μην ξεχνάτε ότι αυτό είναι απλώς ο πυρήνας. Εάν και εφόσον εξελιχθεί μια τέτοια επένδυση, αυτά που θα προκύψουν ως παράλληλες δράσεις, θα είναι ακόμη περισσότερα. Λυπάμαι που το λέω, αλλά θα μπορούσαμε τώρα να είχαμε ένα μοντέλο λειτουργίας στον τόπο μας. Ας ελπίσουμε ότι ποτέ δεν είναι αργά».

     

     • Η εποχή που διανύουμε και τα γεγονότα που συμβαίνουν σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο, σηματοδοτούν νέες εξελίξεις στn χώρα μας;


«Είναι βέβαιο ότι ζούμε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδο. Ομολογώ ότι δεν θα μπορούσα να προβλέψω πως θα ζήσω μια τέτοια κατάσταση στην Ελλάδα και ως Επίσκοπος, αλλά ο Θεός, πιστεύω, απόλυτα μας παιδαγωγεί, μας δοκιμάζει και ελπίζω να φανούμε αντάξιοι των περιστάσεων. Σίγουρα πάντως είναι εμπειρίες που καταγράφουν και σφραγίζουν τη ζωή μας»,

   

 
     •  Τι σας ανησυχεί περισσότερο, κοιτάζοντας προς το μέλλον και τι εύχεστε ενόψει Πάσχα;


«Η ευχή μου, όπως ξέρετε, όσον αφορά το μέλλον, είναι να παραμείνουμε ενωμένοι. Οι Έλληνες όποτε κρατήσαμε την ενότητά μας, και η ενοποιός μας δύναμη αυτή τη στιγμή είναι μόνο η Ορθόδοξη πίστη μας και η πίστη μας στην Ανάσταση του Χριστού από την οποία πηγάζει κάθε ελπίδα μαςθαυματουργήσαμε. Όταν επιτρέψαμε το μικρόβιο του διχασμού και της διχόνοιας να μπει ανάμεσα μας τότε χάσαμε και το πιο απλό δίκαιό μας. Έτσι λοιπόν η ευχή μου είναι να παραμείνουμε ενωμένοι υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη και κυρίως να θυμόμαστε πάντοτε και να πιστεύουμε ότι η δική μας ελπίδα έχει όνομα και είναι ο Αναστημένος Χριστός. Αυτό που με ανησυχεί είναι ο διχασμός, τίποτε άλλο».



Επιμέλεια: Γλυκερίας Υδραίου