Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΑ
Στη Χριστιανική Εκκλησία από νωρίς ο ναός γίνεται το κέντρο της λατρείας αλλά και ο συμβολικός χώρος ο οποίος μυστικά ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό. Η Ορθόδοξος αρχιτεκτονική με το συμβολικό χαρακτήρα τον οποίο προσδίδει στους Ιερούς Ναούς επιζητεί με την μορφολογία της την όλη ανάταση, την εξύψωση και τέλος την εξαΰλωση του χώρου.
Η Ορθοδοξία με τους σταυρόσχημους ναούς δημιούργησε και πέτυχε το κατόρθωμα της πνευματοποιήσεως του χώρου.
Την κατασκευή ενός τρισυπόστατου σταυροειδή μετα τρούλου ναού, η ευσέβεια των ανθρώπων της περιοχής της Νέας Δημητριάδος οικοδόμησε δίδοντάς του το όνομα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου και των Αγίων: στο βόρειο κλίτος του Αγίου Φανουρίου και στο νότιο κλίτος του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
1. ΙΣΤΟΡΙΚΑ
Α. Μέχρι το έτος 1937 δεν υπήρχε στην περιοχή της
Νέας Δημητριάδος κάποιος ναός η ναήδριο έτσι οι πιστοί αναγκάζονταν να
εκκλησιάζονται σε παρακείμενους Ι. Ναούς .Ο Εξωραϊστικός Σύλλογος της
περιοχής παίρνει την πρωτοβουλία να αγοράσει το οικόπεδο για να
χτιστεί ναός .Μετά από έρανο στην πόλη του Βόλου και στην γύρω περιοχή
συγκεντρώνεται το απαραίτητο ποσό για την αγορά του οικοπέδου και την
ανοικοδόμηση του ναού.Προς το τέλος του 1937 θεμελιώνεται και χτίζεται ο πρώτος Ιερός Ναός σε τρίκλιτη Βασιλική. Τα μέλη του Εξωραϊστικού συλλόγου διαφώνησαν στο όνομα που θα έπρεπε να έχει ο ναός .Άλλοι μεν υποστήριξαν ότι θα έπρεπε να φέρει το όνομα του Αγίου Φανουρίου, γιατί έλεγαν ότι τέτοια εκκλησία υπήρχε κάτω από την παλαιά ακρόπολη της Δημητριάδος, άλλοι δε πρότειναν να αφιερωθεί στον Άγιο Δημήτριο όπου και υπερίσχυσαν. Είχε εμβαδόν 100 τ. μ. και στο νάρθηκα υπήρχε εντοιχισμένη πλάκα όπου έγραφε ότι ο Ναός θεμελιώθηκε επί Μητροπολίτου Δημητριάδος Ιωακείμ.
Στις 9 Μαρτίου του έτους 1938 δημιουργείται η πρώτη Εκκλησιαστική επιτροπή και στις 11 Δεκεμβρίου 1939 διορίζεται ο πρώτος εφημέριος π. Δημήτριος Ντότσιας. Στις 2 Μαρτίου του έτους 1940 όπου μέχρι τότε ο Ναός του Αγίου Δημητρίου ήταν παρεκκλήσιο του Αγίου Κωνσταντίνου αποστέλλεται το πρώτο έγγραφο προς την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος με πρόταση για την ίδρυση ενορίας. Το αίτημα γίνεται αποδεκτό και στις 13 Ιουλίου 1940 δημοσιεύεται το σχετικό Βασιλικό Διάταγμα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η ενορία έχοντας πλέον και νομική ισχύ συνεχίζει το δύσκολο έργο της ιδίως την περίοδο της κατοχής όπου και προσπαθεί να ανακουφίσει τους πεινασμένους και δυστυχείς αδελφούς μας. Μέσα από τα πρακτικά της εποχής διαβάζουμε την απόφαση του τότε Εκκλησιαστικού Συμβουλίου να ενισχύσει τους φτωχούς με το ποσό των πέντε χιλιάδων δραχμών. Από την απελευθέρωση και μετά η ενορία του Αγίου Δημητρίου συνεχίζει κανονικά το έργο της έως το έτος 1957 όπου ο καταστροφικός σεισμός έπληξε την περιοχή. Ο Ναός κρίνεται ακατάλληλος και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο αποφασίζει να κατασκευάσει ξύλινο παράπηγμα για την εξυπηρέτηση των θρησκευτικών αναγκών των πιστών με απώτερο στόχο την αναζήτηση χώρου για την κατασκευή νέου Ναού. Στη θέση τοιυ πρώτου Ναού σήμερα υπάρχει μικρό ναίδριο που περιβάλει ότι απέμεινε απ'αυτόν δηλαδή την Αγία Τράπεζα αφιερωμένο στον συναθλητή του Αγίου Δημητρίου Άγιο Νέστορα.
Β. Την 29 Σεπτεμβρίου του έτους 1960 με την υπ¨αρίθμ. 6η Πράξη του εκκλησιαστικού συμβουλίου ολοκληρώνονται οι προσπάθειες για την συγκέντρωση των απαραίτητων τετραγωνικών μέτρων του οικοπέδου, οι οποίες είχαν αρχίσει από το 1959, σε δύο τμήματα, αγορά του πρώτου και δωρεά του δεύτερου από τον κ. Παρίση Κουτσογιώργη, όπως απαιτούνταν από το σχέδιο.
Οι εργασίες θεμελίωσης πραγματώνονται υπο την τεχνική επίβλεψη του κ. Δ. Καλαμάτα και του εργολάβου κ Ευαγγέλου Γκίκα φθάνοντας έτσι στην πιο σημαντική στιγμή της ενορίας την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 1963 και μετά την Θεία Λειτουργία που τελέσθηκε από τον Μακαριστό Σεβασμιώτατο Δημητριάδος Κυρό Δαμασκηνό και με την παρουσία όλων των αρχών της πόλεως του Βόλου τελείται ο Αγιασμός της θεμελίωσης του νέου Ιερού Ναού.
Ύστερα από δώδεκα χρόνια και μετά από πολλούς κόπους, στερήσεις και φιλότιμες προσπάθειες όλων των κατοίκων της περιοχής της Ν. Δημητριάδος με πρωτοστάτες τους εκάστοτε ιερείς του Ναού και τους Εκκλησιαστικούς Συμβούλους, το Σεπτέμβριο του ¨ετους 1975 μέσα σε επίσημη και φορτισμένη συναισθηματικά ατμόσφαιρα, παρουσία των πολιτικών και πολιτειακών αρχών του τόπου τελούνται τα Εγκαίνια του Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου Βόλου από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος Κ.Κ. Χριστόδουλο σημερινό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος .Αυτή η ημερομηνία των Εγκαινίων σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας ιστορικής εποχής για την περιοχή που τώρα έχει ως κέντρο αναφοράς το νέο Ιερό Ναό με την δεσπόζουσα μεγαλόπρεπη θέση του και την καλαίσθητη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
2. Η ΕΝΟΡΙΑ ΣΗΜΕΡΑ
Α. ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ
Εκτός από την Κυριακή η Θεία Λειτουργία τελείται και κάθε Σάββατο. Επίσης μια φορά το μήνα τελείται Ιερά Αγρυπνία και το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου. Κάθε Δευτέρα ψάλετε η παράκληση της Παναγίας και κάθε Παρασκευή η παράκληση στον Άγιο Δημήτριο.
Β. ΚΑΤΗΧΗΣΗ
1. Η Κατήχηση αρχίζει από τις πιο μικρές ηλικίες των παιδιών του νηπιαγωγείου και φτάνει μέχρι τα παιδιά του Λυκείου. Επίσης υπάρχουν και παράλληλες εκδηλώσεις όπως ,τμήμα εκμάθησης παραδοσιακών χορών, αθλητικό τμήμα, Βυζαντινή μουσική, παιδική χορωδία, γιορτές καθώς και εκδρομές.
2. Με απόφαση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ι. Ναού βραβεύονται κάθε χρόνο με χρηματικό ποσό στο τέλος της σχολικής χρονιάς οι αριστεύσαντες μαθητές των Δημοτικών Σχολείων της ενορίας.
Γ. ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΑΓΑΠΗΣ
1. Συμβούλιο κυριών υπό την προεδρία του υπευθύνου ιερέως για το έργο της Διακονίας Αγάπης συντονίζει την όλη δραστηριότητά της ενορίας στα θέματα της φιλανθρωπίας.
2. Κάθε μέρα προσφέρεται ζεστό καλομαγειρεμένο φαγητό από την « ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ» , όπου το μαγειρεύουν κυρίες εθελοντικά, με στόχο « κανένας πεινασμένος στην ενορία μας».
Αναρτήσεις
