Η Βασίλισσα στον Θρόνο Της

Η Βασίλισσα στον Θρόνο Της

.

.
Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.
Μέσα απ΄αυτές τις σελίδες που ακoλουθούν θέλω να μάθει όλος ο κόσμος για Τους Αγίους, τις Εκκλησιές και τα Μοναστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Μπορείτε να μου στείλετε την Ιστορία του Ναού σας ή του Μοναστηρίου σας όπως και κάποιου τοπικού Αγίου/ας της περιοχής σας nikolaos921@yahoo.gr

Ιερός Ναός Αγίων Πάντων Θεσσαλονίκης

Ιερός Ναός Αγίων Πάντων Θεσσαλονίκης
κάνετε κλικ στην φωτογραφία

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Η Πρόοδος του Τιμίου Σταυρού (1 Αυγούστου).


Τί είναι η "πρόοδος" του Τιμίου Σταυρού και γιατί εορτάζεται κατά την 1η Αυγούστου;

Πρόκειται για εορτή που συμπίπτει με την πρώτη ημέρα της νηστείας της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και θεσπίστηκε σε ανάμνηση της απαλλαγής των Βυζαντινών, με τη βοήθεια του Τιμίου Σταυρού, από την επιδρομή των Σαρακηνών επί της εποχής του αυτοκράτορα Μανουήλ Κομνηνού. Στην Κωνσταντινούπολη κατά την εορτή αυτή γινόταν λιτάνευση (πρόοδος) του Τιμίου Σταυρού.
Ο Σ. Ευστρατιάδης για το γεγονός αυτό γράφει τα έξης: «Κατά την ημέραν ταύτην εξήγετο εκ του σκευοφυλακίου της μεγάλης εκκλησίας ο τίμιος σταυρός, περιήγετο ανά την πόλιν και εξετίθετο εις διαφόρους ναούς προς προσκύνησιν και αγιασμόν των πιστών και πάλιν απετίθετο εις το σκευοφυλάκιον».

Με την ευκαιρία αναφέρουμε επιγραμματικά και τις υπόλοιπες εορτές αφιερωμένες στον Τίμιο Σταυρό:
α) Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρου (14 Σεπτεμβρίου)
β) Εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως (Κυριακή Γ’ Νηστειών).
γ) Μνήμη του εν ουρανώ φανέντος σημείου του Τιμίου Σταυρού (7 Μαΐου) την εποχή του Κωνστάντιου (337-361), γιου του Μ. Κωνσταντίνου.
δ) Τέλος αφιερωμένες στον Τίμιο Σταυρό, (όλο το έτος), είναι δύο ημέρες της εβδομάδας, η Τετάρτη και η Παρασκευή.

Ἅγιοι Ἑπτὰ Μακαβαίοι (1 Αυγούστου).


Ἀβεὶμ (ἢ Ἄβιβος), Ἀντώνιος (ἢ Ἀντωνίνος), Γουρίας, Ἐλεαζάρος, Εὐσέβωνας, Ἀχείμ, Μάρκελλος (ἢ Σάμωνας, ἢ Εὔλαλος ἢ Μᾶρκος) ἡ μητέρα τους Σολομονὴ καὶ ὁ διδάσκαλός τους Ἐλεαζάρος.

«Αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴς λογισμός». Ὁ εὐσεβὴς λογισμὸς εἶναι κυρίαρχος καὶ ἐξουσιαστὴς ἐπὶ τῶν παθῶν. Αὐτὸ μὲ περίσσια ἀνδρεία ἀπέδειξαν οἱ ἑπτὰ ἀδελφοὶ Μακκαβαίοι μὲ τὴ στάση τους ἀπέναντι στὸν βασιλιὰ τῆς Συρίας Ἀντίοχο, ὅταν αὐτὸς τοὺς ἔταξε δόξες, τιμὲς καὶ ἐπίγειες ἀπολαύσεις, ἂν αὐτοὶ καταπατοῦσαν τὸν Μωσαϊκὸ νόμο καὶ ἔτρωγαν ἀπὸ τὰ ἀπαγορευμένα φαγητὰ ποὺ τοὺς πρόσφερε.

Προηγήθηκε ὁ ἐνενηκονταετὴς διδάσκαλός τους, Ἐλεάζαρος, ποὺ ἐφάρμοσε στὸ ἔπακρο τὸ νόμο ποὺ τοὺς δίδασκε, μὲ ἀποτέλεσμα ὁ Ἀντίοχος νὰ τὸν ρίξει στὴ φωτιά. Ἐμπνεόμενα ἀπὸ τὴ θυσία τοῦ γέροντα διδασκάλου τους, τὰ ἑπτὰ ἀδέλφια κράτησαν τὴν ἴδια γενναία στάση ἀπέναντι στὸ βασιλιά, ὅταν τοὺς κάλεσε μπροστά του.

Στὴν ἀρχὴ ὁ Ἀντίοχος προσπάθησε νὰ τοὺς κολακεύσει μὲ διάφορα ἐγκώμια γιὰ τὴ νιότη τους. Τοὺς εἶπε ὅτι ἂν ἔτρωγαν ἀπὸ τὰ εἰδωλόθυτα ποὺ τοὺς πρόσφερε, θὰ ἀπολάμβαναν μεγάλες τιμές, καὶ φυσικὰ θὰ τοὺς ἔσῳζε ἀπὸ τὸ θάνατο. Τότε οἱ ἑπτὰ ἀδελφοὶ ἀπάντησαν στὸν Ἀντίοχο: «χαλεπώτερον γὰρ αὐτοῦ τοῦ θανάτου νομίζομεν εἶναι σου τὸν ἐπὶ τῇ παρανόμῳ σωτηρία ἡμῶν ἔλεον». Δηλαδή, εἶναι περισσότερο ἐπιβλαβὴς καὶ ἀπ’ αὐτὸν τὸ θάνατο, νομίζουμε, ἡ συμπάθειά σου γιὰ τὴν παράνομη σωτηρία μας. Ἐξοργισμένος τότε ὁ Ἀντίοχος, μὲ τροχούς, φωτιὰ καὶ ἀκόντια, ἕναν – ἕναν τοὺς σκότωσε ὅλους.
Ὅταν εἶδε αὐτὸ ἡ μητέρα τους Σολομονή, ρίχτηκε μόνη της στὴ φωτιὰ καὶ ἔτσι ὅλοι μαζὶ πῆραν τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τῶν Μακκαβαίων τὸν ἑπτάριθμον δῆμον, σὺν τῇ μητρὶ Σολομονῇ τῇ ἁγίᾳ, καὶ Ἐλεάζαρ ἅμα εὐφημήσωμεν· οὗτοι γὰρ ἠρίστευσαν, δι’ ἀγώνων νομίμων, ὡς φρουροὶ καὶ φύλακες, τῶν τοῦ Νόμου δογμάτων· καὶ νῦν ὡς καλλιμάρτυρες Χριστοῦ, ὑπὲρ τοῦ κόσμου, ἀπαύστως πρεσβεύουσι.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Σοφίας Θεοῦ, οἱ στῦλοι οἱ ἑπτάριθμοι, καὶ θείου φωτός, οἱ λύχνοι οἱ ἑπτάφωτοι, Μακκαβαῖοι πάνσοφοι, πρὸ Μαρτύρων μέγιστοι Μάρτυρες, σὺν αὐτοῖς τὸν πάντων Θεόν, αἰτεῖσθε σωθῆναι τοὺς τιμῶντας ὑμᾶς.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ἡ ἑπτάκλωνος συνδρομή, ὄρπηκες ὡραῖοι, Μακκαβαίων τῆς πατριᾶς, σὺν μητρὶ τῇ θείᾳ, ἅμα καὶ διδασκάλῳ, οἱ εὐκλεεῖς τοῦ Νόμου, καὶ θεῖοι φύλακες.

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεόφιλος


Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεόφιλος (κατά κόσμον Κωνσταντίνος) Μανωλάτος, γόνος πολυμελούς οικογενείας, γεννήθηκε το έτος 1963 εις Λευκάδα. Εφοίτησεν εις την Ανωτέραν Εκκλησιαστικήν Σχολήν Αθηνών και εν συνεχεία εις την Θεολογικήν Σχολήν του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Χειροτονήθηκε Διάκονος το έτος 1991 και Πρεσβύτερος το έτος 1992 από τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Γρεβενών κ. Σέργιον. Από του έτους 1992, έως και της εκλογής του, διηκόνησεν ως Προϊστάμενος εις τον εν Μοσχάτω Ιερόν Ενοριακόν Ναόν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, δια την ανέγερσιν και αποπεράτωσιν του οποίου τα μέγιστα συνετέλεσε.

Διηκόνησεν εις διαφόρους τομείς του πνευματικού, κοινωνικού, φιλανθρωπικού και ποιμαντικού έργου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Διετέλεσε από του έτους 1993, ως Αρχειοφύλαξ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, και από του έτους 2002 ως Σύμβουλος εις την Ιεράν Μονήν Ασωμάτων Πετράκη.

Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης εξελέγη από το Σεπτό Σώμα της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος την 24ην Ιουνίου 2008.

Αρχιεπίσκοπος "πιστεύω ότι πήγαμε μερικά βήματα πιο μπροστά"


http://www.romfea.gr/component/content/article/13/5472--q-q

O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος


O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος (κατά κόσμον Γεώργιος Σαββάτος) γεννήθηκε στο Περιστέρι Αττικής το 1961. Είναι πτυχιούχος της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών (1980-1983) και της Θεολογικής Σχολής Αθηνών (1983-1987). Έλαβε Master στην Πατερική Θεολογία και στην Οικουμενική Κίνηση το 1990 και το 1995 αναγορεύθηκε Διδάκτορας Θεολογίας. Σήμερα είναι Επίκουρος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής. Διακόνησε ως εφημέριος και τακτικός Ιεροκήρυκας στην Ι. Μ. Περιστερίου και στην Ι. Αρχιεπισκοπή Αθηνών (1988-2007) και εκπροσώπησε την Εκκλησία της σε Διορθόδοξες Συνδιασκέψεις και Συνέδρια. Ομιλεί τη Γαλλική και την Ιταλική γλώσσα και είναι γνώστης της Αγγλικής. Χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Μεσσηνίας στις 18 Μαρτίου 2007.

O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας Χρυσόστομος


O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας Χρυσόστομος (κατά κόσμον Αλέξανδρος Σταυρόπουλος) γεννήθηκε στον Βλαχιώτη Λακωνίας το 1959. Απόφοιτος της Αθωνιάδας Εκκλησιαστικής Ακαδημίας και πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ το 1982 και πρεσβύτερος το 1987, οπότε και διορίστηκε Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Μονεμβασίας και Σπάρτης. Χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας στις 17 Μαρτίου 2007

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου, Σικυώνος, Ζεμενού, Ταρσού και Πολυφέγγους κ. Διονύσιος.


Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος Μάνταλος εγεννήθη στις 25 Απριλίου 1952 εις Αθήνας (Ν. Ψυχικόν).

Παρηκολούθησε τις στοιχειώδεις εγκύκλιες σπουδές του στην Αθήνα και τις ακαδημαϊκές του στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μαθήματα στο Μεταπτυχιακό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Χριστιανική Φιλοσοφία, Παιδαγωγικά).

Μοναχός εκάρη στις 29 Ιουνίου 1970 στην Ιερά Μονή «Χρυσοπηγής» Δίβρης - Ηλείας.

Διάκονος χειροτονήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1974 από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Ηλείας Κυρό Αθανάσιο στον Πύργο Ηλείας.

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας (11.3.1979) χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και χειροθετήθηκε Αρχιμανδρίτης στην Χαλκίδα δια χειρών του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρώην Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου.

Το 1977 διωρίσθηκε Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος, το 1978 Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος και το 1990 Πρωτοσύγκελλος της αυτής Ιεράς Μητροπόλεως.

Το 2002 τοποθετήθηκε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και Διευθυντής Υπηρεσιών αυτής.

Διετέλεσε Διευθυντής του Οικοτροφείου της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος. Οργάνωσε και λειτούργησε Σχολές Καταρτίσεως Στελεχών (Κατηχητών, Κατασκηνωτικών, Αντιαιρετικού Αγώνος). Υπήρξε Υπεύθυνος Νεότητος και των Κατηχητικών Σχολείων της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος και της δημιουργίας 25 Πνευματικών Κέντρων και των συγχρόνων Κατασκηνώσεων αυτής εις Ήλια Ευβοίας.

Από πολλών ετών διακονεί ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Πρόληψης Ναρκωτικών Νομού Ευβοίας.

Το 1992 κατέστη Αναπληρωτής Γεν/κος Δ/ντης της Αποστολικής Διακονίας.

Ως Διευθυντής Υπηρεσιών της Αποστολικής Διακονίας είχε την ευθύνη της αποκαταστάσεως του Ιερού Προσκυνήματος της Αγίας Βαρβάρας Αιγάλεω και των παρ’ αυτώ Φοιτητικού Θεολογικού Οικοτροφείου, της Αιθούσης Τελετών, του Μουσείου και των λοιπών χώρων αυτού.

Στις 13.03.06, προτάσει του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Χριστοδούλου, ομοφώνως διωρίσθη Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου θέσιν την οποίαν διετήρησε μέχρι της εκλογής του δια την Ιερά Μητρόπολιν Κορίνθου και εις την οποίαν ηργάσθη αόκνως.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου συνέγραψε άρθρα, έδωσε διαλέξεις, έλαβε μέρος σε Συνέδρια και έκαμε πολλές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, θεολογικού κοινωνικού και εθνικού περιεχομένου.

Από ετών είναι παραγωγός του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος και για πολλές από τις δραστηριότητες αυτού έτυχε της ευαρεσκείας της Ιεράς Συνόδου.

Μητροπολίτης Κορίνθου χειροτονήθηκε στις 15/10/2006 και ενθρονίστηκε στις 26/11/2006.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας


Ὅ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἱερεμίας (Φούντας) ἐγεννήθη ἐν Ναυπάκτῳ τῷ 1941.
Πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν τῷ 1964. Ἔχειροτονήθη Διάκονος τῷ 1969 καί Πρεσβύτερος τῷ 1972.
Διηκόνησεν ὡς Ἱεροκήρυξ εἷς διαφόρους Ί. Μητροπόλεις καί εἰς τήν Ί.Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν.
Τῷ 2000 ἄνηγορεύθη Δρ. Θεολογίας. Τῷ 2003 ἐξελέγη Ἐπίκουρος Καθηγητής καί τῷ 2006 Τακτικός Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν ἐπί τῆς Ἕδρας Εἰσαγωγῆς εἰς τήν Π.Δ. καί Ἑρμηνείας τῆς Π.Δ. ἐκ τοῦ κειμένου τῶν Ο'.
Συνέγραψε πολλά ἑρμηνευτικά καί θεολογικά ἔργα.
Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως ἐχειροτονήθη εἰς τᾶς 14-10-2006.

Το Ευαγγέλιο Της Κυριακής Κατά Ματθαίον (ιζ΄ 14-23)


Και ελθόντων αυτών προς τον όχλον προσήλθεν αυτώ άνθρωπος γονυπετών αυτόν και λέγων· Κύριε, ελέησόν μου τον υιόν, ότι σεληνιάζεται και κακώς πάσχει· πολλάκις γαρ πίπτει εις το πυρ και πολλάκις εις το ύδωρ. και προσήνεγκα αυτόν τοις μαθηταίς σου, και ουκ ηδυνήθησαν αυτόν θεραπεύσαι αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν· ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη! έως πότε έσομαι μεθ΄ υμών; έως πότε ανέξομαι υμών; φέρετέ μοι αυτόν ώδε. και επετίμησεν αυτώ ο Ιησούς, και εξήλθεν απ΄ αυτού το δαιμόνιον και εθεραπεύθη ο παις από της ώρας εκείνης. Τότε προσελθόντες οι μαθηταί τω Ιησού κατ΄ ιδίαν είπον· διατί ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό; ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς· δια την απιστίαν υμών. αμήν γαρ λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τω όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και μεταβήσεται, και ουδέν αδυνατήσει υμίν. τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία. Αναστρεφομένων δε αυτών εις την Γαλιλαίαν είπεν αυτοίς ο Ιησούς· μέλλει ο υιός του ανθρώπου παραδίδοσθαι εις χείρας ανθρώπων και αποκτενούσιν αυτόν, και τη τρίτη ημέρα εγερθήσεται. και ελυπήθησαν σφόδρα.

Μεταφραση


Όταν έφτασαν στο πλήθος, τον πλησίασε ένας άνθρωπος, γονάτισε μπροστά του και είπε: «Κύριε, σπλαχνίσου το γιο μου, γιατί είναι επιληπτικός και υποφέρει· πολλές φορές μάλιστα πέφτει στη φωτιά και στο νερό. Τον έφερα στους μαθητές σου, αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν». Ο Ιησούς απάντησε: «Γενεά άπιστη και διεφθαρμένη, ως πότε θα είμαι μαζί σας; Ως πότε θα σας ανέχομαι; Φέρτε μου τον εδώ». Ο Ιησούς επιτίμησε το δαιμόνιο, και βγήκε απ΄ αυτόν· από ΄κείνη την ώρα το παιδί γιατρεύτηκε. Πήγαν τότε ιδιαιτέρως στον Ιησού οι μαθητές και τον ρώτησαν: «Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να το βγάλουμε;» «Εξαιτίας της απιστίας σας», τους είπε ο Ιησούς. «Σας βεβαιώνω πως, αν έχετε πίστη έστω και σαν κόκκο σιναπιού, θα λέτε σ΄ αυτό το βουνό «πήγαινε από ΄δω εκεί», και θα πηγαίνει· και τίποτα δε θα είναι αδύνατο για σας. Αυτό το δαιμονικό γένος δε βγαίνει παρά μόνο με προσευχή και νηστεία». Ενώ οι μαθητές περιέρχονταν στη Γαλιλαία, τους είπε ο Ιησούς: «Ο Υιός του Ανθρώπου πρόκειται να παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων· θα τον θανατώσουν, και την τρίτη μέρα θα αναστηθεί». Και λυπήθηκαν πάρα πολύ.

Ἅγιος Εὐδόκιμος και γιος Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας (31 Ιουλίου).


Ὁ Ἅγιος Εὐδόκιμος γεννήθηκε στὴ Καππαδοκία καὶ ἔδρασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Θεόφιλου (829 – 842).

Οἱ γονεῖς του Βασίλειος καὶ Εὐδοκία ἦταν ἄνθρωποι πλούσιοι καὶ εὐσεβεῖς. Ἡ ὀρθόδοξη οἰκογένειά του τὸν ἀνέθρεψε σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ γρήγορα ὁ Εὐδόκιμος διακρίθηκε γιὰ τὸ ἦθος καὶ τὶς ἀρετές του.

Ὁ ἠθικὸς βίος του καὶ ἡ φιλάνθρωπη δράση του ἐκτιμήθηκαν ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Θεόφιλο, ὁ ὁποῖος τὸν διόρισε στρατοπεδάρχη τῆς Καππαδοκίας ἀρχικὰ καὶ ἀργότερα ὅλης της αὐτοκρατορίας. Κατὰ τὴν τέλεση τῶν καθηκόντων του ὁ Εὐδόκιμος ἦταν πάντα δίκαιος καὶ ταπεινόφρων, ἐνῷ δὲν σταμάτησε στιγμὴ νὰ ἐπιδίδεται στὸ φιλάνθρωπο ἔργο του.
Ἐνῷ βρισκόταν στὸ 33ο ἔτος τῆς ἡλικίας του ὁ Εὐδόκιμος προσβλήθηκε ἀπὸ βαριὰ σωματικὴ ἀσθένεια. Ὅταν παρέδωσε τὸ πνεῦμα του στὸν Κύριο, ἡ χριστιανικὴ κοινότητα βυθίστηκε σὲ θλίψη καὶ ἐνταφίασε τὸ τίμιο σῶμα του εὐλαβῶς.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἐκ γῆς ὁ καλέσας σε, πρὸς οὐρανίους σκηνάς, τηρεῖ καὶ μετὰ θάνατον, ἀδιαλώβητον, τὸ σῶμά σου Ἅγιε· σὺ γὰρ ἐν σωφροσύνῃ, καὶ σεμνῇ πολιτείᾳ, μάκαρ ἐπολιτεύσω, μὴ μολύνας τὴν σάρκα. Διὸ ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ, πρέσβευε σωθήναι ἡμᾶς.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἡ σεπτή σου σήμερον, ἡμᾶς συνήθροισε μνήμη, ἐν τῇ θείᾳ λάρνακι, τῶν ἱερῶν σου λειψάνων· πάντες οὖν, οἱ προσιόντες καὶ προσκυνοῦντες, ἅπασαν, δαιμόνων βλάβην ἀποσοβοῦνται, καὶ ποικίλων νοσημάτων, λυτροῦνται τάχος μάκαρ Εὐδόκιμε.

Μεγαλυνάριον.
Εὐδόκιμος πέφηνας τῷ Θεῷ, ἐν δικαιοσύνῃ, τὸν σὸν βίον διαδραμών· ὃ λαθὼν γὰρ ἔσχες, ἐγνώσθη μετὰ τέλος, Εὐδόκιμε θεόφρον, πρὸς θείαν αἴνεσιν.




Κηδευτῆς τοῦ Δεσπότη Χριστοῦ. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. (Ματθ. κζ’ 57, 59).

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος


O Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος γεννήθηκε στην Χαλκίδα το 1947. Μετά το τέλος των πανεπιστημιακών του σπουδών χειροτονήθηκε Διάκονος το 1973 και Πρεσβύτερος το 1974. Από το 1998 ανέλαβε την Γραμματεία της Συνοδικής Επιτροπής Χριστιανικής Αγωγής της Νεότητος, της Συνοδικής Υποεπιτροπής δια την χρηματοδότησιν των Χριστιανικών οικογενειών της Θράκης δια την απόκτησιν 3ου τέκνου, της Συνοδικής Υποεπιτροπής επί των Ολυμπιακών Αγώνων, της Συνοδικής Υποεπιτροπής Καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Γάμου, Οικογενείας, Προστασίας Παιδιού και Δημογραφικού Προβλήματος. Επίσης εξελέγη Πρόεδρος του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος «Τάσος Γεωργιάδης». Για την πλούσια κοινωνική του δράση έχει βραβευθεί από το Εμπορικό Επιμελητήριο Νομού Ευβοίας και πρόσφατα από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Μητροπολίτης εξελέγη την 28η Φεβρουαρίου 2006.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος


Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας, ὑπέρτιμος καί ἔξαρχος Μακεδονίας, κ. Παῦλος (κατά κόσμον ᾿Αλέξανδρος ᾿Αποστολίδης), ἐγεννήθη ἐν Βερροίᾳ τῷ 1963. Μετά τάς ἐγκυκλίους σπουδάς του ἀπεφοίτησε τῆς ᾿Εκκλησιαστικῆς Σχολῆς Λαμίας. Πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τῷ 1988, κατέστη διπλωματοῦχος (Master) τῷ 1995 καί Διδάκτωρ τῆς Θεολογίας τοῦ αὐτοῦ Πανεπιστημίου τῷ 2002. Διάκονος ἐχειροτονήθη τῷ 1983 καί Πρεσβύτερος τῷ 1988 ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Βεροίας Παύλου. Διετέλεσεν ᾿Εφημέριος τοῦ ῾Ι. Ναοῦ ῾Οσίου ᾿Αντωνίου, Πολιούχου Βερροίας (1988-1991), ἀπό δέ τοῦ ἔτους 1991 ῾Ηγούμενος τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς Παναγίας Σουμελᾶ καί α´ ᾿Αντιπρόεδρος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ ὁμωνύμου Πανελληνίου ῾Ιδρύματος. Συνέγραψε ἄρθρα εἰς περιοδικά καί ἐφημερίδας, ἐπραγματοποίησεν ὁμιλίας-διαλέξεις καί ἔλαβε μέρος εἰς ἐκκλησιαστικάς ἀποστολάς εἰς τήν ῾Ελλάδα καί τό ἐξωτερικόν. Μητροπολίτης Δράμας ἐξελέγη τήν 5ην ᾿Οκτωβρίου 2005, χειροτονηθείς εἰς ᾿Επίσκοπον τήν 9ην ἰδίου.

Ἅγιοι Σίλας, Σιλουανός, Ἐπαινετός, Κρήσκης καὶ Ἀνδρόνικος οἱ Ἀπόστολοι και Ἁγία Ἰουλίττη ἀπὸ τὴν Καισαρεία (30 Ιουλίου).


Οἱ Ἅγιοι Σίλας, Σιλουανός, Ἐπαινετός, Κρήσκης καὶ Ἀνδρόνικος, ἦταν πέντε ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα μαθητὲς τοῦ Κυρίου. Ὅλοι ὑπηρέτησαν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Σίλας φυλακίστηκε μαζὶ μὲ τὸν Παῦλο στοὺς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας. Μετὰ ἀπὸ πολλοὺς μόχθους καὶ μακρὰ πορεία ἔγινε ἐπίσκοπος Κορίνθου.

Ὁ Κρήσκης, ἔγινε ἐπίσκοπος Καρχιδονίας καὶ ἀπὸ τὴν θέση αὐτὴ μόχθησε καὶ ὑπηρέτησε τὸ Θεῖο Εὐαγγέλιο.

Ὁ Σιλουανός, ἀπὸ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἐπισκόπου Θεσσαλονίκης, ἀγωνίσθηκε καὶ βασανίστηκε καὶ αὐτὸς γιὰ τὴν πίστη του στὸν Κύριο.

Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, ἀγωνίσθηκε καὶ ὁ Ἐπαινετὸς σὰν ἐπίσκοπος Καρθαγένης.
Τέλος καὶ ὁ Ἅγιος Ἀνδρόνικος ἀγωνίστηκε καὶ βασανίστηκε γιὰ τὴν πίστη του στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι, ὡς οὐρανοὶ λογικοί, τὴν δόξαν ἀστράψαντες, τοῦ κενωθέντος ἐν γῇ, συμφώνως ὑμνείσθωσαν, Κρήσκης Σιλουανός τε, καὶ ὁ ἔνθεος Σίλας, ἅμα σὺν Ἀνδρονίκῳ, Ἐπαινετὸς ὁ θεόφρων· Χριστὸν γὰρ ἱκετεύουσι, σώζεσθαι ἅπαντας.



Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Σίλα. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Συνοδίτης τοῦ Παύλου γεγονὼς καὶ συνέκδημος, τὴν Νεάπολιν μάκαρ καὶ Φιλίππους ἐφώτισας, τῆς θείας ἐπιγνώσεως φωτί, Ἀπόστολε Σίλα ἱερέ. Ἀλλὰ φύλαττε καὶ σκέπε πάντας ἡμᾶς, ἐν πίστει ἐκβοῶντάς σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐκπληροῦντι διὰ σοῦ, ἡμῶν τὰ αἰτήματα.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.

Εἰς τὰ τοῦ κόσμου δραμόντες πληρώματα, θεογνωσίας τὸν λόγον ἐσπείρατε· καὶ στάχυν πολύχουν δρεψάμενοι, τῷ Βασιλεῖ τῶν ἁπάντων προσήξατε, Ἀπόστολοι Χριστοῦ παναοίδιμοι.



Ἕτερον Κοντάκιον τοῦ Ἁγίου Σίλα. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐορτάζει σήμερον ἐν εὐφροσύνῃ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐκβοᾷ σοι Ἀπόστολε· χαῖρε ὦ Σίλα τοῦ Παύλου συνόμιλε.

Μεγαλυνάριον.

Χαίρετε Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, Ἀνδρόνικε Σίλα, καὶ θεόφρον Σιλουανέ, σὺν Ἐπαινετῷ τε, καὶ Κρήσκεντι τῷ θείῳ, τῆς ἀληθοῦς σοφίας ἐνδιαιτήματα.



Ἕτερον Μεγαλυνάριον τοῦ Ἁγίου Σίλα.
Χαίροις εὐσεβείας θεῖος πυρσός, Ἀπόστολε Σίλα, καὶ τῆς χάριτος θησαυρός· χαίροις ὁ τῷ Παύλῳ, πιστῶς διακονήσας, αἰτούμενος δὲ πᾶσιν, ἡμῖν τὰ κρείττονα.




Ἡ Ἁγία Ἰουλίττη ἔζησε στὴν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας, καὶ ὑπῆρξε στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ὁ ὅποιος ἔτρεφε μεγάλη ὑπόληψη πρὸς αὐτή, λόγω τῆς εὐσέβειας καὶ τῶν πολλῶν ἀρετῶν της.

Ἡ Ἰουλίττη εἶχε μεγάλη περιουσία καὶ πολεμήθηκε ἀπὸ κάποιο πλεονέκτη καὶ ἅρπαγα ἰσχυρό, ποὺ τὴν ἔμπλεξε σὲ δίκες καὶ κίνησε ἐναντίον της ψευδομάρτυρες. Ἡ Ἰουλίττη, παρακάλεσε τὸν Μέγα Βασίλειο νὰ τὴν προστατέψει. Αὐτός, γνωρίζοντας τὸ δίκιο της, δέχτηκε καὶ ἔγραψε στὸν Παλλάδιο, ἄνδρα χρηστὸ καὶ θεοφοβούμενο, νὰ συνηγορήσει ὑπὲρ τῆς Ἰουλίττης στὸν ἔπαρχο. Στὴν ἴδια δὲ γράφει, γιὰ νὰ τὴν ἐνδυναμώσει, ὅτι «δυνατὸς δὲ ὁ ἅγιος (θεός) διαγαγεὶν σὲ πάσης θλίψεως, μόνον ἐὰν ἀληθινὴ καὶ γνησία καρδία ἐλπίσωμεν ἐπ’ αὐτόν».

Τελικὰ ὁ ἀντίδικός τῆς Ἰουλίττης, τὴν κατήγγειλε ὅτι ἔβριζε τὰ – ὑπὲρ τῆς εἰδωλολατρίας – διατάγματα τοῦ Ἰουλιανοῦ. Ὅταν ρωτήθηκε γι’ αὐτὸ ἡ Ἰουλίττη, ἀπάντησε ὅτι καταδικάζει τὴν εἰδωλολατρία καὶ καθῆκόν της εἶναι νὰ ἐνισχύει τοὺς χριστιανοὺς στὴν ἀληθινὴ πίστη.
Γιὰ τὴν ὁμολογία της αὐτή, καταδικάστηκε καὶ ρίχτηκε στὴ φωτιά.

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Ἅγιος Καλλίνικος ὁ Μάρτυρας (29 Ιουλίου).


Καταγόταν ἀπὸ τὴν Κιλικία. Μὲ ἰδιαίτερη εὐφράδεια λόγου, ἀλλὰ καὶ μὲ πολὺ ζῆλο, δίδασκε τὸ Εὐαγγέλιο.

Ὅταν ἔφθασε στὴν Αἴγυπτο, φανατικοὶ εἰδωλολάτρες ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του, τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸν ἡγεμόνα Σακέρδωνα. Αὐτός, ὑποκρινόμενος, ἔδειξε ὅτι λυπᾶται, καὶ γιὰ νὰ κάμψει τὸ φρόνημα τοῦ Καλλινίκου, ἀνέφερε δῆθεν περιστατικὰ πρώην γενναίων χριστιανῶν, ποὺ ὅταν ἀντίκρισαν τὰ σκληρὰ βάσανα, ἀρνήθηκαν τὴν πίστη τους. Ὁ Καλλίνικος, ἀντιλαμβανόμενος τὴν ὑποκρισία τοῦ ἡγεμόνα, μειδίασε καὶ τοῦ εἶπε: «Μὴν ἀναβάλλεις, ἔπαρχε, νὰ λάβεις πεῖρα τῆς δύναμης μὲ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς ὁπλίζει τοὺς γνήσιους πιστούς Του. Γρήγορα ἑτοίμασε ὅλα σου τὰ κολαστήρια ὄργανα, φωτιά, ξίφη, τροχούς, μαχαίρια, μαστίγια καὶ ὅτι ἄλλο σκληρὸ μαρτύριο ἔχεις. Ὅλα αὐτὰ καὶ ἄλλα περισσότερα καὶ σκληρότερα βασανιστήρια ποθῶ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ».

Πράγματι, ὁ ἔπαρχος τὸν μαστίγωσε σκληρά. Ἔσκισε τὶς σάρκες του μὲ σιδερένια νύχια καὶ ὅπως ἦταν μισοπεθαμένος, τὸν ἔδεσε πίσω ἀπὸ ἕνα ἄγριο ἄλογο, ποὺ τὸν ἔσυρε γιὰ πολλὰ χιλιόμετρα. Τόση ἦταν ἡ λύσσα τοῦ ἐπάρχου, ποὺ πρὶν ὁ Καλλίνικος ἀφήσει τὴν τελευταία του πνοή, τὸν ἔριξε μέσα στὴ φωτιά.
Ἔτσι ἔνδοξα πῆρε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Κλῆσιν σύνδρομον, ἔχων τῷ βίῳ, νῖκος κάλλιστον, ἦρας ἐν ἄθλοις, καταλλήλως γεγονώς ὃ προκέκλησαι· σὺ γὰρ καλῶς τὸν ἀγῶνα τελέσας σου, ὡς νικητὴς ἐδοξάσθης Καλλίνικε. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ταῖς ἐπομβρίαις τῶν ἐνθέων σου λόγων, τῆς ἀσεβείας κατασβέσας τὴν φλόγα, μερτυρικοῖς διέλαμψας ἀγῶσι σοφέ· ὅθεν καὶ εἰσέδραμες, τῇ καμίνῳ προθύμως, ἐκβοῶν Καλλίνικε, τῷ ἰσχύν σοι διδόντι· Ἐν τῷ φωτί με ἴθυνον τῷ σῷ, τὸν ἐν πυρί σε, Χριστὲ μεγαλύναντα.

Μεγαλυνάριον.
Ἄνθραξι τῶν λόγων σου τῶν σοφῶν, ὕλην ἀσεβείας, καταφλέξας ἀθλητικῶς, ὡς τερπνὴ θυσία, διὰ πυρὸς προσήχθης, Καλλίνικε παμμάκαρ, τῷ ἀθλοθέτῃ σου.

ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ 2008

Απολυτίκιον Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Ευχές

Το /eisagios.blogspot.com Εύχεται έστω και καθυστερημένα λόγο απουσίας, στους Εορτάζοντας Σεβασμιώτατους Μητροπολίτες : Βεροίας και Ναούσης, Ξάνθης καί Περιθεωρίου και Κορωνείας.
Χρόνια Καλά κι Ευλογημένα.

Ἅγιος Ἀκάκιος ὁ Μάρτυρας και Ὁσία Εἰρήνη ἡ Χρυσοβαλάντου (28 Ιουλίου).


Ὁ Ἅγιος Ἀκάκιος, καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀπολλωνία καὶ μαρτύρησε στὰ χρόνια του βασιλιὰ Λικίνιου. Ἦταν ἔνθερμος ὑποστηρικτὴς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ δεινὸς κήρυκάς του.

Λόγω τοῦ ἔργου του καταγγέλθηκε καὶ βασανίστηκε. Ὅμως μὲ τὴ Θεία ἐπέμβαση, βγῆκε ἀλάβωτος ἀπὸ τὰ βασανιστήρια. Ἔτσι δὲν ἔπαθε τίποτα ὅταν τὸν ἔριξαν μέσα σὲ καζάνι μὲ βραστὸ νερὸ καὶ διασώθηκε ἀπὸ τὴν ἀγριότητα πεινασμένου λιονταριοῦ. Βλέποντας αὐτὰ τὰ θαύματα ὁ ἔπαρχος Τερέντιος, τὸν ἄφησε ἐλεύθερο.

Στὴ συνέχεια ὁ Ἅγιος μετέβη στὴν Μίλητο, ὅπου καὶ συνέχισε τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς μιᾶς ἀληθινῆς πίστης τοῦ Κυρίου. Ἐκεῖ ὁ Ἅγιος συνελήφθη καὶ ὁδηγήθηκε στὸν ναὸ τῶν εἰδώλων καὶ μὲ τὴν ἀπειλὴ τῶν βασανιστηρίων, θέλησαν οἱ εἰδωλολάτρες νὰ τὸν κάνουν νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ὁ Ἅγιος Ἀκάκιος ὅμως μὲ τὴν δύναμη τῆς προσευχῆς του καὶ μόνο, μπόρεσε νὰ συντρίψει τὰ ἀγάλματα τῶν εἰδώλων.
Γι’ αὐτήν του τὴν πράξη ἀποκεφαλίστηκε. Τὸ ἅγιο λείψανό του ἐναποτέθηκε στὴν πόλη τῶν Συνάδων.




Ὑπῆρξε στὰ χρόνια τῆς βασίλισσας Θεοδώρας, ποὺ ἀναστήλωσε τὶς ἅγιες εἰκόνες.
Ἡ Εἰρήνη καταγόταν ἀπὸ τὴν Καππαδοκία καὶ διακρινόταν ὄχι μόνο γιὰ τὴν εὐσέβειά της, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν σωματικὴ ὡραιότητά της καὶ γιὰ τὴν εὐγενῆ ἀνατροφή της. Εἶχε ζητηθεῖ λοιπὸν σὲ γάμο, ἀπὸ διακεκριμένο ἄνδρα τοῦ παλατιοῦ καὶ ξεκίνησε γιὰ τὸ Βυζάντιο. Στὴ διαδρομὴ ὅμως, πέρασε ἀπὸ τὴ Μονὴ τοῦ Χρυσοβαλάντου καὶ τόσο ἑλκύστηκε ἀπὸ τὴ συναναστροφὴ τῶν καλογριῶν, ὥστε πῆρε τὴ μεγάλη ἀπόφαση νὰ παραμείνει μαζί τους. Ἔτσι ἀπέρριψε τὶς κοσμικὲς δόξες, γύρισε στὴν πατρίδα της, πούλησε τὰ ὑπάρχοντά της, βοηθώντας πολλοὺς φτωχοὺς καὶ τὰ ὑπόλοιπα χρήματα τὰ ἐναπόθεσε στὴ Μονή.

Ἔγινε μοναχὴ καὶ ἡ ζωὴ τῆς μέσα στὸ μοναστήρι ὑπῆρξε πολὺ ἀσκητικὴ καὶ ἁγία. Ὅταν πέθανε ἡ ἡγουμένη, ἡ Εἰρήνη, παρὰ τὴν ἄρνησή της, ὁρίστηκε διάδοχός της. Ἀπὸ τὴ νέα της θέση, ἐπετέλεσε τὰ καθήκοντά της ἄριστα. Ὁ Θεὸς μάλιστα, τὴν προίκισε μὲ τὸ προφητικὸ καὶ θαυματουργικὸ χάρισμα. Ἔτσι διὰ τῆς προσευχῆς της, ἀπάλλαξε πολλοὺς ἀπὸ τὰ δαιμόνια.
Προαισθάνθηκε τὸν θάνατό της καὶ ἀπεβίωσε εἰρηνικά, γεμάτη χαρὰ γιὰ τὸ εὐχάριστο οὐράνιο ταξίδι της.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Δόξαν ῥέουσαν, ὑπεριδοῦσα, νύμφη ἄμωμος, ὤφθης Κυρίου, δι’ ἀσκήσεως Ὀσία ἐκλάμψασα· ὡς οὖν Εἰρήνη τυχοῦσα τοῦ πόθου σου, ἐν ὁμονοίᾳ ἡμᾶς διαφύλαττε, ἀξιάγαστε, Χριστῷ τῷ Θεῷ πρεσβεύουσα, δωρήσασθε ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τὴν τοῦ κόσμου εὔκλειαν, καταλιποῦσα Ὁσία, τῷ Χριστῷ νενύμφευσαι, τῷ Βασιλεῖ τῷ ἀφθάρτῳ, κάλλεσι, τῆς παρθενίας λελαμπρυσμένη, σκάμμασι, τῆς ἐγκρατείας πεποικιλμένη· διὰ τοῦτό σε Εἰρήνη, ὁ σὸς Νυμφίος λαμπρῶς ἐδόξασε.

Μεγαλυνάριον.
Τῆς Καππαδοκίας τὴν καλλονήν, καὶ Χρυσοβαλάντου, ὀδηγίαν τὴν ἀσφαλῆ, τὴν πηγὴν θαυμάτων, πηγάζουσαν τῷ κόσμῳ, Εἰρήνην τὴν Ὁσίαν, ὕμνοις τιμήσωμεν.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως - Ιερός Ναός Αγίου Παντελεήμονος Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης

Με μεγάλη λαμπρότητα γιόρτασαν οι Αμπελόκηποι Θεσσαλονίκης τον Άγιο τους, Τον Ιατρό Άγιο, των Ψυχών και των Σωμάτων Ημών και Υμών, των Άγιο Παντελεήμονα!!!
Πλήθος κλήρου και λάου στην λιτάνευση της Ιερής Εικόνας Του Αγίου, όπως και στον Μέγα Πανηγυρικό Αρχιερατικό Εσπερινό Χοροστατούντος του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ.κ. Βαρνάβα.